In de Vulkaaneifel zijn er heel wat bewegwijzerde wandelingen. Je hebt er natuurlijk de vele Traumpfaden en de kortereTraumpfadchen. Maar daarnaast zijn er nog tal van andere wandelingen, zoals bijvoorbeeld de wandeling “Im Tal der Wilden Endert”. Een prachtige wandeling in elk seizoen naast de Endert, de rivier die zich door bossen en weilanden slingert en langs de waterval (met als bijnaam de Rausch) naar beneden dondert. Niet voor niets werd deze wandeling genomineerd als mooiste wandeling voor 2019.

wandeling naast de Endert

Im Tal der Wilden Endert, ligging

De wandeling “Im Tal der Wilden Endert” ligt in de

Vulkaaneifel

. Het beginpunt van de wandeling ligt in

Ulmen

. Je vindt deze stad tussen

Kaiseresch

en

Daun

. Het eindpunt van de wandeling bevindt zich in Cochem, bij de

Moezel

.

Rausch

Wandelingen in de Vulkaaneifel

Duitsers zijn stevige wandelaars. Je vindt dus overal in de streek bewegwijzerde wandelingen. Zo zijn er de vele Traumpfaden, aangeduid met een oranje bordje met een witte weg op. In 2017 kwamen hier de Traumpfadchen bij, de kleinere broertjes van de Traumpfaden want veel korter in afstand. Deze worden aangegeven door blauwe borden met een witte weg in. Naast deze wandelingen vind je overal tal van andere bewegwijzerde wandelwegen. Korte en lange, met en zonder thema. Wandelingen langs natuurleerpaden, wandelingen rond de vele maren, wandelingen met als thema leisteen, wandelingen met als thema vulkanisme en wandelingen naast de vele waterlopen. Ook de twintig kilometer lange wandeling “Im Tal der Wilden Endert” is zo’n wandeling. Hoogtepunten van deze wandeling zijn de Rausch, een spectaculaire waterval in een prachtig kader en de vele molens naast de Endert.

Im Tal der Wilden Endert: de wandeling

Voor deze pittige wandeling zijn stevige stapschoenen aanbevolen. Onderweg zijn er heel wat mogelijkheden om iets te gaan nuttigen aan Klooster Maria Martental of in een van de molens. Bij warm weer is het toch aangenomen om een fles water mee te nemen. Voor de hele wandeling moet je toch zo’n zes uur rekenen. Vermijd deze wandeling bij regenweer, aangezien de paden dan wel glibberig en modderig kunnen worden.

Start in Ulmen of Cochem

Je kan de wandeling “Im Tal der Wilden Endert” starten in Ulmen of Cochem. Met één blik op de kaart zie je dat het verstandiger is de wandeling in Ulmen te beginnen. Tenzij je natuurlijk houdt van flink klimmen! In Ulmen sta je op 400 meter hoogte en ga je eerst naar 497 meter om daarna af te dalen naar 83 meter aan de Moezel.

Twintig kilometer stroomafwaarts

Start aan de burcht van Ulmen

Je begint de wandeling aan de burcht van Ulmen, die hoog boven het Ulmener Maar troont. In dit maar, het jongste Eifelmaar van de Vulkaaneifel, mag gezwommen worden en in de zomer zie je hier dan ook heel wat volk. Van hieruit gaat het over de Ulmener Martberg naar het “Antoniuskreuz”. Het kruis dateert uit de zeventiende eeuw. Volgens een legende zou Heinrich von Ulmen aan het kruis een zakje met aarde uit het graf van Jezus Christus hebben begraven. Daarna gaat het verder door het bos, langs de “Karolingersweg”.

naast de Endert

Voorbij de Rausch
Via de “Karolingersweg” kom je uit bij een van de hoogtepunten van de wandeling: de Rausch. Je hebt nu ongeveer acht kilometer afgelegd. De Rausch (razernij in het Duits) is een spectaculaire waterval van zo’n zeven meter. Vooral in het voorjaar zorgt dit voor een prachtig schouwspel. In de zomer is de “Rausch” vaak herleid tot een dunne waterstraal en in de winter kan het al eens gebeuren dat het water bevriest. Bij goed weer kan je je voeten afkoelen in het lager gelegen waterbekken of even een hapje eten met als achtergrondmuziek het gekwetter van de vogels en het ruisen van de waterval. Via een kleine brug kom je daarna uit bij de Wallfahrtskirche Maria Martental met het gelijknamige, prachtige klooster. Hier stoppen talrijke pelgrims op weg naar Santiago de Compostela. In de kleine kloosterwinkel kan je terecht voor postkaarten en kettingen met allerhande kruisjes. Heb je geluk, dan zegent de priester je ketting. In de kloostertuin kan je iets gaan nuttigen op het terras.

Van de ene watermolen naar de andere

Daarna wandel je voorbij de Naoleonsbrücke. Hier passeerde vroeger de postweg tussen Trier en Koblenz. Een klein pad loopt vervolgens terug naast de rivier. Eens stonden hier 28 molens naast de rivier. Hierlangs werden meel en graanproducten vervoerd. Geen eenvoudige klus! Sommige van deze molens werden gerenoveerd en zijn nu terug bewoond. In enkele kan je iets gaan nuttigen of zelfs een nachtje doorbrengen.

Naar Cochem!

Langzaamaan wordt het pad terug breder en komen we aan in Cochem. Het is hier dat de kleine rivier de Endert in de machtige

Moezel

uitmondt. Wie nog puf heeft na deze mooie maar vermoeiende wandeling kan de stad Cochem gaan bezichtigen en een bezoekje brengen aan de Reichsburg uit de twaalfde eeuw die hoog boven de stad uittorent of de stoeltjeslift nemen voor een panoramisch zicht over de Moezel.

Andere inloopmogelijkheden

Je kan deze wandeling van Ulmen naar Cochem afleggen maar als twintig kilometer in een keer je wat te veel lijkt, kan je de wandeling natuurlijk ook in verschillende malen afleggen en op andere plaatsen beginnen. Start je vanuit een andere plaats, dan volg je witte borden met een groene weg in, de omgekeerde markering van de hoofdweg dus.

Alflen

Je kan de wandeling starten vanuit Alflen. Hier is een parkeerplaats. Na een kleine drie kilometer kom je op zo’n twee kilometer van de Rausch uit. Hierna kan je naar links en in zes kilometer naar Ulmen lopen of naar rechts en in veertien kilometer naar Cochem gaan.

Leienkaul

De parking van Leienkaul is zo’n twee kilometer van de Rausch verwijdert. Start je in Leienkaul, dan kom je door het hart van de leistreek. Je kan dan ook de wandelingen rond Müllenbach en Laubach meepikken als je wil.

Kaisersesch

Verblijf je in Kaiseresch, dan moet je vijf kilometer afleggen naar de Rausch en kom je voorbij Leienkaul. Van de Rausch naar Ulmen moet je acht kilometer rekenen en van de Rausch naar Cochem zo’n twaalf kilometer.

Büchel

Vanuit de luchtmachtbasis in Büchel is het 3,2 kilometer naar de hoofdwandeling. Je komt dan uit op zo’n zeven kilometer boven Cochem en kan nog genieten van enkele molens, namelijk de Göbels Muhle, de Osters-Mühle, de Thönnesgens-Mühle en de Schneiders-Mühle. Ga je richting Ulmen dan moet je nog 13 kilometer lopen en passeer je de Rausch.

Landkern

Een derde mogelijkheid is vanaf de parking in Landkern. Van hieruit is het zo’n vijf kilometer. Je ziet nog twee molens en moet nog zo’n zeven kilometer naar Cochem afleggen.

2019: nominatie als mooiste wandeling van 2019

In 2019 werd de wandeling “Im Tal der Wilden Endert” genomineerd als mooiste wandeling voor 2019. Elk jaar worden er verschillende lokale en grotere wandeling genomineerd. Daaruit kan de bevolking dan een grote en een lokale wandeling kiezen. Deze twee wandelingen krijgen dan de benaming “mooiste wandeling + het jaartal”. Een hele eer!

Bron

Het eiland Ischia is gelegen in de Golf van Napels en is eigenlijk een vulkaan. Het eiland behoort tot de Flegreïsche eilanden samen met de eilanden Procida, Vivara en Nisida. Ischia is onderdeel van de provincie Napels. Dit hele gebied is onderdeel van de geologisch actieve caldera Campi Flegrei, een supervulkaan. Op Ischia zijn veel bezienswaardigheden te vinden voor de nieuwsgierige toerist die er behagen in schept meer te weten te komen over de rijke historie van de Flegreïsche eilanden. Maar ook om terecht te komen in een oase van rust. Ischia staat bekend als kuureiland waar je heerlijk kunt ontspannen.

Algemene informatie eiland Ischia

Met een oppervlakte van bijna 47 km2 is Ischia ongeveer zo groot als de gemeente Hilversum. De 60.000 inwoners zijn verdeeld over zes kleine plaatsen waarvan het stadje Ischia de grootste is. Het hoogste punt is de berg Monte Epomeo welke zich 787 meter boven de omgeving verheft. De berg heeft vruchtbare hellingen waar boeren zich bezighouden met wijnbouw. Ischia wordt door de bossen die er op het eiland te vinden zijn ook wel ‘het groene eiland’ genoemd. Ook zijn er vele exotische, prachtige bloemen en planten te vinden. Vlak naast de stad Ischia ligt een klein eiland dat met een dam aan het eiland Ischia is verbonden. Op dit kleine eiland is een kasteel te vinden dat al meer dan 2000 jaar bestaat en de naam Castello Aragonese draagt. Als kuuroord is Ischia interessant voor bezoekers vanwege haar modderbaden en thermale bronnen. De mineralen uit het daar aanwezige bronwater hebben een heilzame werking op verschillende kwalen.

Beknopte geschiedenis Ischia als onderdeel van de Campi Flegrei

Oorspronkelijk is Ischia ontstaan door vulkaanuitbarstingen, waarbij de laatste eruptie stamt uit 1302. Sinds die tijd zijn er in het gebied talloze aardbevingen geweest, met name in de 18e en de 19e eeuw. Ook in 2017 was er nog een beving waarbij twee mensen om het leven kwamen. Het gehele gebied van de Flegreïsche eilanden is geologisch actief. Bekend is dat de Golf van Napels, waar Ischia in gelegen is, één grote caldera van een supervulkaan is genaamd Campi Flegrei.

Al in de achtste eeuw voor Christus werd Ischia bezet door de Grieken die het eiland innamen vanwege de grote minerale rijkdom die het eiland te bieden had. Ze noemden het eiland ‘Apeneiland’. Ischia was het zenuwcentrum van de handel door de Grieken toentertijd waarbij de Carthagers, Syriërs en de Etrusken de handelspartners waren. De opkomst van het Romeinse Rijk in de 4e eeuw voor Christus betekende het einde van de Griekse overheersing op Ischia, dat in het centrum van het Romeinse Rijk lag.

Bron: Alexofficerichards, Pixabay

Praktische informatie Ischia

Om op Ischia te komen is het raadzaam om met de ‘traghetto’, een langzame veerboot, te reizen vanuit Napels. Het tripje duurt ongeveer anderhalf uur. Er zijn snellere boten die je kunnen begeleiden naar het eiland, maar dan betaal je ook meer. Bij aankomst is het handig om een buskaartje te kopen omdat je zo gemakkelijk op de verschillende mooie plekken op het eiland komt. Omdat het eiland veel te bieden heeft voor de cultuurhistorisch ingestelde toerist is het raadzaam je voor te bereiden zodat je niets zult overslaan. De inwoners zijn zeer gastvrij, ongeveer 90% van de Ischianen verdient zijn brood met toerisme. De voertaal is Italiaans, maar vooral de jongere bewoners van Ischia zijn ook Engelstalig. Men kan er uren rondzwerven in de vele straatjes die door de stadjes slingeren waarbij de een na de andere bars en winkeltjes bezocht kunnen worden. Ischia Porte is het commerciële gedeelte van Ischia-stad en Ischia-Porte is bekend vanwege de oude historische stadskern. Forio kan bezocht worden door toeristen die geïnteresseerd zijn in keramiek en fraaie oude kerkjes waarbij de Chiesa del Soccorso een geliefde plek is. De zuidkust van Ischia is wat minder toeristisch. Met name Sant’Angelo is een pittoresk vissersdorpje met een witte uitstraling en is verbonden met een klein fotogeniek schiereilandje. Andere ‘comuni’ oftewel dorpjes op het eiland zijn Casamicciola, Lacco Ameno, Fontana en Barano.

Overnachten op het eiland

Overnachten op Ischia hoeft niet duur te zijn en de mogelijkheden zijn gevarieerd. Logeren in een klooster, Albergo Il Monastero, bovenop het rotseiland dat met Ischia verbonden is, is een bijzondere plek om de nacht door te brengen. Villa Lieta is een budgethotel waarbij de prijs/kwaliteitsverhouding anno 2019 prima is. Ga naar Casa Azzura als je zelf je diner wilt klaarmaken. Het hotel heeft veel weg van een appartement waar je zelf de touwtjes in handen hebt. Al deze overnachtingsmogelijkheden staan aan zee, al heeft niet elke kamer uitzicht op zee. Natuurlijk zijn er veel meer logeeradressen te vinden in elke prijsklasse.

Temperatuur op Ischia

De beste maanden om naar Ischia te reizen zijn de maanden april tot en met oktober omdat dan de temperaturen op Ischia het meest aangenaam zijn. Ischia kent in de zomermaanden temperaturen van 25 tot 30 graden Celsius en in de winter 10 tot 15 graden Celsius, een Mediterraan klimaat.

Eten en drinken op Ischia

Op Ischia staat er veel vis op de kaart omdat vis veel in de pastagerechten wordt verwerkt. Dit wordt dan geserveerd met een grote robuuste citroen van eigen bodem. Ook de citroen wordt veel teruggevonden in de lokale gerechten, en tijdens hete dagen wordt deze tezamen met bruine suiker zo uit de hand gegeten. De pastasaus die wordt gemaakt op Ischia is gemaakt van citroensap. Veelal wordt er als drankje na het eten een limoncello of een rucolino gedronken. Een andere specialiteit is coniglio all’ischitana, konijn gesudderd in olijfolie met wat knoflook. Schelp- en schaaldieren kunnen gevonden worden aan het strand van Maronti of in Ischi Ponte. Hier bevindt zich anno 2019 ook een heuse wijnbar. Maar voor vleesgerechten of verschillende pizza’s kan er bij de verschillende restaurants worden aangeschoven. Er zijn op Ischia diverse wijnen te nuttigen die door de bewoners van het eiland zelf gemaakt zijn. De grootste wijnproducent is Cenatiempo die biologische wijnen produceert. De wijnranken groeien op een grote heuvel die ‘kalimera’ wordt genoemd, wat ‘goedemorgen’ betekent in het Grieks. Duizenden jaren geleden werden er namelijk door de Grieken druiven verbouwd op dezelfde heuvel en dat gebeurt nu dus nog steeds.

Bezienswaardigheden op Ischia

Ischia heeft de toerist en andere geïnteresseerden veel te bieden. Zowel de actieve als de minder actieve mens wordt op het eiland op zijn wenken bediend dankzij de natuurlijke variatie en de vriendelijke inwoners.

Castello Aragonese

Oorspronkelijk zijn de eerste stenen van dit bouwwerk in 474 voor Christus gelegd onder de heerschappij van Hiero I van Syracuse wat resulteerde in een heus fort. Deze heerser kwam vanuit het Siciliaanse Syracuse om zich te vestigen op het eiland. Twee uitkijktorens bij het fort dienden om de bewegingen van de vijand te kunnen gadeslaan. Pas eeuwen later, in de 15e eeuw, werd het huidige kasteel gebouwd als uitbreiding van het bestaande fort. Koning Alfons van Aragon gaf hiertoe opdracht, in dit geval om de inwoners te beschermen tegen piraterij. Het kasteel staat op een rotseiland ontstaan door vulkanisme, net als Ischia zelf, en is door middel van een dam verbonden met Ischia, de Ponte Aragonese. Heel bijzonder is het feit dat er in 1700 zo’n 2000 verschillende families op het kleine eilandje van een kwart vierkante kilometer leefden. Deze waren ondergebracht in een klooster en een abdij. Er woonden een bisschop, een prins en een militair garnizoen. Honderd jaar later viel Castello Aragonese, dat toen onder de Fransen viel, in Britse handen, die het bijna compleet verwoestten. Sinds 1912 is het kasteel particulier bezit. Anno 2019 is het gebouw het meest bezochte monument van Ischia. Via een tunnel is Castello Aragonese te bereiken, maar dat is ook mogelijk via een lift. Eenmaal aangekomen zijn de vele kerkjes en kapelletjes te bewonderen. Anno 2019 is het eilandje het hele jaar geopend, elke dag van de week.

Warmwaterbronnen dankzij vulkaan

Vanwege de vulkanische oorsprong van Ischia, onderdeel van de Campi Flegrei, is het eiland rijk aan natuurlijke warmwaterbronnen. Er zijn op het gehele eiland 103 thermale bronnen te vinden verdeeld over tientallen kuuroorden- en baden. Veel hotels hebben dan ook een eigen thermale bron zodat het zwemwater van nature altijd warm is. Veel toeristen zweren bij de helende werking die het water heeft. Dit komt door de vele mineralen die het water rijk is. Echte wellness-liefhebbers kunnen naar Cavascura gaan. Een plek op Ischia, door de Romeinen gebruikt en door Cicero, een Romeins redenaar geroemd. Mensen kunnen daar worden ingesmeerd met een soort klei die thermale eigenschappen heeft. Voordat deze klei gebruikt mag worden moet deze eerst zes maanden rijpen onder bepaalde omstandigheden. Om er te komen moet er wel een klim gemaakt worden die 40 minuten duurt. Maar wanneer de begroeide weggetjes getrotseerd zijn kan men genieten van de luxe die het eiland te bieden heeft.

Botanische tuin Giardini La Mortella

Anno 2019 kost de entree tot de befaamde botanische tuin La Mortella ongeveer 20 euro. In 1991 ging deze, in particulier bezit zijnde tuin, voor het eerst voor het publiek open. In 1956 kreeg landschapsarchitect Russell Page van Lady Susana Walton, echtgenote van de Engelse componist Sir William Walton, de opdracht een prachtige botanische tuin te ontwerpen waarbij de van oorsprong vulkanische rotsen van het eiland er onderdeel van moesten uitmaken. Page was zo inventief om gebruik te maken van het landschap dat om de tuin lag, om zo de indruk te wekken dat de botanische tuin groter leek dan dat het in werkelijkheid was. Ook al was de tuin zelf al niet klein te noemen. Een vorm van ‘geleende landschap’ zoals dat in de tuinarchitectuur wordt genoemd.

La Mortella is opgedeeld in twee verschillende terreinen, te weten een laaggelegen gedeelte genaamd The Valley, en een hoger gelegen gedeelte genaamd The Hill. Om een en ander natuurlijk te laten overkomen zijn er paden met treden aangelegd en zijn er steunmuren geplaatst. De botanische tuin is gelegen aan de baai van Forio. Vanaf het hoogste punt van La Mortella is er dan ook een prachtig uitzicht over deze baai te ontwaren. Vanwege het gunstige klimaat zijn er in La Mortella veel exotische planten te vinden uit diverse delen van de wereld. De tuin heeft vele waterlopen, fonteinen en vijvers zodat moeraslanden en prachtige waterlelies goed kunnen gedijen. La Mortella is een romantische plek bij uitstek. De toerist die even tot rust wil komen is zeker in La Mortella op zijn plek. Op het terrein zijn drie kassen te vinden: the Victoria House, the Orchid House en The Temple of the Sun.

Monte Epomeo

De hoogste berg op Ischia is de Monte Epomeo, met een hoogte van bijna 800 meter boven zeeniveau. De flanken van de berg hebben een uitstraling in verschillende kleuren groen. Er zijn wat wijngaarden te vinden en verder een aantal bossen. Opmerkelijk is dat het bovenste gedeelte van de berg wordt bedekt met witte lava, wat mensen op Ischia helpt herinneren dat zij op een vulkaan leven. Omdat Monte Epomeo zo mooi groen is wordt Ischia ook wel ‘het groene eiland’ genoemd. Er loopt een pad naar de top van de berg. Dit pad begint in het plaatsje Fontana, een klein en stil traditioneel plaatsje op Ischia. Er wonen anno 2019 ongeveer 3000 mensen. Rondom de berg zijn tufstenen grotten te vinden waar ooit een kleine kerk heeft gestaan die gewijd was aan San Nicola, waar toentertijd monniken in totale afzondering leefden.

Il Fungo

Een heel bijzonder gevormd eilandje voor de kust van Ischia is Il Fungo. Zoals de naam al aangeeft heeft Il Fungo de vorm van een paddenstoel. De rots is zo’n 10 meter hoog en is te vinden bij het plaatsje Lacco Ameno. Vanaf een zandstrand is Il Fungo te bewonderen.

Bron

Sayn maakt deel uit van de stad Bendorf en ligt in de Duitse deelstaat Rijnland-Pfalz. Het pronkstuk van de stad is Schloss Sayn met een prachtig park in Engelse stijl. Hierin ligt ook de vlindertuin van Sayn. Boven Schloss Sayn vind je Burg Sayn, een oude ruïne uit de twaalfde eeuw. Al dit moois kan bezocht worden. Wie meer houdt van de sportieve kant, zal kunnen wandelen op Traumpfad Saynsteig of op de Fernwanderweg van de Rheinsteig. Ook met de fiets kan je in deze streek je gang gaan op de Deutsche-Limes-Radweg die in Sayn voorbij een reconstructie komt van een Romeinse wachttoren en paalschutting.

Sayn: ligging

Sayn-Bendorf ligt in de Landkreis Mayen-Koblenz in de deelstaat Rijnland-Pfalz. Je vindt het tussen

Koblenz

en Neuwied, aan de rand van het Westerwald. Twee riviertjes lopen er door: de Sayn en de Brex. De twee beken komen samen in het Schlosspark en mondt ever verder uit in de Rijn. Tot 1928 was Sayn een zelfstandige gemeente. Daarna werd het bij Bendorf gevoegd en nu is het een van de vier stadsdelen.

Sayn ten tijde van de Romeinen

Wachttorens en paalschuttingen

De Limes (limès uitgesproken) liep door het huidige Sayn-Bendorf. De Limes was de grens van het Romeinse Rijk. Paalschuttingen en wachttorens dienden om de grenzen te beschermen en te bewaken. Sinds 2005 is de Limes UNESCO-Cultuurwerelderfgoed. In Sayn-Bendorf vind je een reconstructie van een wachttoren en een stukje paalschutting.

Deutsche-Limes-Radweg

Ook komt de Deutsche-Limes-Radweg hier voorbij. Deze fietsweg begint in Bad Hönningen en eindigt zo’n 818 kilometer verder in Regensburg aan de Donau.

Traumpfad Saynsteig en Fernwanderweg Rheinsteig

Ga je liever een eindje te voet? Dan kan je kiezen voor een Traumpfad: de Saynsteig (15,3 kilometer en helemaal in het teken van ridders en Romeinen) of voor de Fernwanderweg (onderdeel van de Rheinsteig). Beide komen ook voorbij een stukje van de Limes.

Van de Middeleeuwen tot nu: burcht en Schloss Sayn

Burcht Sayn

Hoog boven Sayn ligt Burcht Sayn. Tot 1632 was er geen vuiltje aan de lucht maar tijdens de Dertigjarige Oorlog werd de burcht door Zweedse troepen vernietigd. Tot het begin van de negentiende eeuw viel de ruïne onder het Keurvorstendom Trier. daarna kwam het kort in handen van Frederik-Willem van Nassau-Weilburg, die het daarna terug aan Pruisen moest afstaan. In 1848 kwam de burcht terug in handen van de familie Sayn. Deze kocht dan ook het lager gelegen barokke Schloss Sayn aan. Tussen 1981 en 1987 werd de burcht gedeeltelijk gerenoveerd. De ruïne van de burcht uit de twaalfde eeuw kan nog steeds bezocht worden. Je mag er gratis binnen. Je kan naar boven wandelen. Deze stevige kuitenbijter leg je af in een klein kwartiertje. Eens boven heb je natuurlijk ook een prachtig zicht op de omliggende streek.

Schloss Sayn

Schloss Sayn is ontstaan uit een Middeleeuwse voorhof uit de veertiende eeuw van de hoger gelegen Burcht Sayn. In 1757 werd deze voorhof door de graven van Boos-Waldeck verbouwd tot een landhuis in barokke stijl. Toen de familie van Sayn de oude burcht terug kregen, kochten ze meteen ook het barokke landhuis. Ze namen een Franse architect (François Joseph Girard) in dienst om het te verbouwen in neogotische stijl. In 1860 werd er ook een slotkapel aan toegevoegd, gebouwd in de stijl van de Sainte-Chapelle van Parijs. Op het einde van Wereldoorlog II werd het slot bijna volledig opgeblazen door Duitsers die even verderop een brug probeerden op te blazen. De kapel en de crypte bleven ongedeerd. Prins Alexander liet in 1968 de toren terug bouwen in barokke stijl. Van 1995 tot 2000 werd aan het slot zelf gebouwd en het kreeg zijn neogotisch uiterlijk terug. Het slot kan bezocht worden en herbergt ook een museum over gietijzer. Rondom het Schloss ligt een prachtig park in Engelse stijl met fonteinen en een meer. In dit park ligt de Garten der Schmetterlinge, de Vlindertuin van Sayn.

Garten der Schmetterlinge: Vlindertuin van Sayn

parende vlinders

Vlinders, rupsen, poppen en vogels

Als je in de buurt bent, sla dan zeker de vlindertuin Sayn niet over. Hij is misschien niet erg groot, maar je bent er al snel een uur of twee zoet. In twee paviljoenen die in 1987 werden opgericht door Vorst Alexander en Vorstin Gabriela Sayn-Wittgenstein-Sayn fladderen honderden prachtige vlinders rond tussen planten, bloemen, bruggetjes en waterpartijen vrij rond. Ze zetten zich op de neergelegde bananen en sinaasappelen om te eten en rusten uit op de vele planten. Met wat geluk zie je zelfs parende vlinders. Ook kan je er rupsen zien kruipen en poppen zien hangen. De verzorgers komen de poppen geregeld halen om ze in broedkasten te hangen. Ook verschillende soorten vogels fladderen hier rond en je moet oppassen dat je niet op een schildpad trapt. In kasten zitten ook nog spinnen en hagedissen en een heuse leguaan. Overal hangen informatieborden met de ontwikkeling van de vlinders en tekeningen van de verschillende soorten vlinders. Voor (amateur)fotografen is dit een waar paradijs!

Exotische vlindertuin versus vlinderkoepel

De Vlindertuin van Sayn is een exotische vlindertuin. Dit betekent dat op een kunstmatige manier planten en bloemen worden gekweekt in serres zodanig dat hier vlindersoorten uit de hele wereld terecht kunnen. Dit in tegenstelling tot een vlinderkoepel zoals bijvoorbeeld in het Belgische Lieteberg. In een vlinderkoepel vind je enkel Europese soorten. Er worden hier geen serres gebruikt, wel koepels in gaas. Op deze manier leven de vlinders op een natuurlijke manier met de weers- en levensomstandigheden van Europa.

Rond de Vlindertuin: Lehrpfad met libellen, bijen en nog meer vlinders

Rond en achter de Vlindertuin kan je nog een kleine wandeling maken. Op het Lehrpfad kom je bijen tegen in de insectenhotels, nog meer vlinders en mooie libellen. Je geniet er van mooie planten en bloemen en leert nog wat meer over de natuur op de informatieborden die je overal tegenkomt. Er is ook een kruidentuin en een vijvertje.

Kletterwald Sayn

In Sayn kan je ook een hoogteparcours gaan afleggen tussen de bomen. Hiervoor moet je in Kletterwald Sayn zijn. Het Kletterwald Sayn is van dezelfde organisatie als het Kletterwald van Mayen.

Bron

De streek van Kaisersesch in de Vulkaaneifel is de streek van de leisteen. Schiefer zoals ze het in het Duits noemen. Je vindt er mooie daken uit leisteen, soms ook gevels met mooie tekeningen erin verwerkt. Je kan er wandelingen maken en zien hoe en waar de leisteen gewonnen werd. Ieder jaar wordt ook de Moselschiefer-Classic gehouden, waarbij oude auto’s een parcours afleggen en tegen elkaar racen door de dorpen. En last but not least heb je de Moselschieferstrasse die je met de auto kan afleggen en die je voorbij de highlights van de leisteen brengt. Liever met de fiets op pad? Ook dat is mogelijk. Ontdek op de manier die je het best ligt de rijke geschiedenis van deze leisteenstreek.

Leisteen in de Vulkaaneifel: geschiedenis

Romeinen

In de Vulkaaneifel werd al leisteen ontgonnen in de periode van de

Romeinen

. Op de Katzenberg in

Mayen

werd leisteen gevonden die door de Romeinen werd gebruikt. Als je dan toch in Mayen bent, kan je even in het Eifelmuseum van Mayen binnenspringen. Hier leer je meer over de geschiedenis van de leisteen in de streek en je kan jezelf even mijnwerker wanen als je de rondleiding in de buik van de berg meedoet.

Moselschiefer uit de Eifelstreek

Hoewel vaak wordt gesproken over Moselschiefer, komt de leisteen niet van de Moezelstreek maar wel uit de Eifel. De naam Moselschiefer komt van het feit dat de leisteen naar Klotten aan de Moezel werd getransporteerd en van daaruit via de Moezel naar alle delen van de wereld werd vervoerd. Sinds 2003 kan je in Klotten naar het Haus Moselschiefer. Hier krijg je heel wat informatie over de leisteen in de streek en kan je daarna gaan genieten van een natje en een droogje.

Kaulenbachtal

De regio tussen Laubach, Müllenbach en Leienkaul is nauw verbonden met de ontginning van de leisteen, Schiefer zoals ze in het Duits zeggen. Tussen deze drie dorpen ligt het Kaulenbachtal, waar jarenlang leisteen werd ontgonnen. In 1959 kwam hier een einde aan maar je kan er nog steeds gaan kijken naar de verlaten leisteengroeven en genieten van de herinneringen aan vervlogen tijden.

Ontginning

Leisteen wordt in de natuur gevormd. Na miljoenen jaren van druk op kleisteen of schalie en het samensmelten met onder andere pyriet, hematiet en kwarts ontstaat leisteen. Het leigesteente wordt dan gewonnen uit open groeven en mijnen. De leilagen worden gebroken door middel van explosieven of worden daarna in horizontale en verticale richting gezaagd. Bij de leiwinning ontstaan er eerst grote blokken. In een centrale productiehal worden de leistenen daarna in blokken gezaagd. Daarna worden ze met de hand of met een hamer verder gespleten. Na het splijten wordt er een waterrand aan de lei gemaakt. Hoewel het maken van de leien nu gedeeltelijk door machines is overgenomen, is het toch nog een arbeidsintensief proces, dat veel vakmanschap vereist. Dat maakt leisteen vrij duur als materiaal.

Gebruik

De leisteen uit de Vulkaaneifel wordt gebruikt in de bouw en dan vooral om er dakpannen van te maken. Maar ook de gevel van de huizen worden soms met leisteen bekleed. Soms worden er verschillende soorten leisteen gebruikt en dan worden er prachtige tekeningen van gemaakt. Omdat leisteen toch vrij duur is en na verloop van tijd begint af te brokkelen aangezien het uit lagen bestaat, worden er tegenwoordig steeds minder daken met leistenen bekleed. Nu wordt leisteen vooral gebruikt om er gebruiksvoorwerpen van te maken. Zo heb je onderzetters voor flessen en glazen, dienbladen, onderzetters voor potten en pannen, bloembakken, schilderijen op leisteen, naamborden, gevelborden met naam of huisnummer, beelden en ga zo maar door.

daken

gevels

knutselen met leisteen

Zelf leisteen zoeken en bewerken

Op veel plaatsen in de Vulkaaneifel kan je zelf op zoek gaan naar leisteen. Je vindt leisteen in rotsformaties maar ook in rivieren. Met de gevonden leisteenplaten kan je zelf aan de slag gaan. Je kan er op tekenen of schilderen en zo schilderijtjes maken of een bord met je huisnummer. Je kan het bewerken en er onderzetters mee maken. Je kan er een lei en een griffel mee maken en er zelf op schrijven. Je kan er een kaartje van maken en opsturen met een leuke boodschap. De mogelijkheden zijn onbeperkt en voor inspiratie kan je in de streek eens rondkijken in de vele souvenirwinkels, op markten of in de toeristische diensten.

Leisteenwandelingen: te voet op zoek naar resten van de geschiedenis

In de streek werden verschillende wandelingen uitgestippeld met als thema de leisteen. Bij de toeristische dienst van verschillende dorpen en steden kan je de brochures gaan halen. De wandelingen worden aangeduid met het teken van Schieferland Kaisersesch: een hart in groen en blauw gemaakt met een pikhouweel en een hamer.

Rundwanderweg Schieferregion Kaulenbachtal

De Rundwanderweg Schieferregion Kaulenbachtal is een lusvormige wandelweg van 14,2 kilometer lang. Aangezien de wandeling lusvormig is, kan je op om het even welk punt beginnen. In Laubach, Leienkaul, Müllenbach en Martental vind je voldoende parkeergelegenheid en kan je terecht voor een natje en een droogje. Reken op 4 uur voor de hele toer en trek stevige wandelschoenen aan want het is best een pittige tocht. Onderweg kom je voormalige leisteengroeven tegen, zoals Grube Colonia en Maria-Schacht. Overal kan je nu zeldzame dieren- en plantensoorten zien maar ook oude arbeidershuisjes en resten van de Grubenbahn, Banntje genoemd in de streek. In Martental kom je bij de Wallfahrtskirche Maria Martental. Deze prachtige kerk uit 1140 wordt nu druk bezocht door de vele pelgrims die naar Santiago de Compostela stappen. Geniet onderweg ook zeker van de prachtige vergezichten! In het gemeentehuis van Müllenbach is een tentoonstelling met uitleg over de leisteen in de streek. Loop er zeker eens binnen om wat meer achtergrondinformatie op te snuiven.

Roes Burg Pyrmont

Moselschieferstrasse

Grubenweg

Steinbach Rundweg Masburg

Enkele kilometers verder vind je het dorpje Masburg. Ook hier valt veel te leren over leisteen. Voor de Steinbach Rundweg Masburg trek je ook het best stevige wandelschoenen aan want deze elf kilometer lange wandeling is ook best pittig. Aangezien de Steinbach Rundweg Masburg een lusvormige wandeling is zoals de naam het zelf aangeeft, kan je op verschillende plaatsen beginnen. In Kaisersesch, Masburg en Urmersbach vind je ruime parkeergelegenheden en kan je even gaan zitten in een van de vele drink- en eetgelegenheden. Reken zo’n drie uur voor deze wandeling die je door bossen en weilanden leidt. Je komt voorbij heel wat molens waarvan sommige nog bewoond worden. Verder gaat het dan naar de leisteengroeve Constantia. In Masburg kom je voorbij de Gallberg, het hoogste punt van Schieferland Kaisersesch. Zoals de naam het aangeeft, werden hier vroeger veroordeelden aan de galg ter dood gebracht. Na dit luguber intermezzo kan je nog genieten van prachtige vergezichten over het Moezeldal en de

Hunsrück

.

Rundwanderweg Eifelhöhen und Brohlbachtal

Een recentere wandeling in Schieferland Kaisersesch is de Rundwanderweg Eifelhöhen und Brohlbachtal. Eigenlijk zijn het twee lusvormige wandelingen van zo’n 13 kilometer elk of een lange lusvormige wandeling van zo’n 23 kilometer. De Route Kulm brengt je van Roes over Brachtendorf, Gamlen en Kaifenheim terug naar Roes, de route Pyrmont voert je van Roes over Möntenich, Brohl, Forst en Dünfus terug naar Roes. Of je doet de twee na elkaar en maakt een lange lus. Geniet onderweg van de mooie Schwanenkirche in Roes. Ga zeker eens binnen in de kerk en geniet van de prachtige lichtinval! Ook Burg Pyrmont mag best eens van dichterbij bekeken worden. Vanop de Kulm heb je een prachtig uitzicht tot over de Hunsrück en Maifeld. Aan de Brohlbach zie je de Kaifenheimer Mühle met een nog intact waterrad. Geniet onderweg zeker ook van alle huizen, kerken en burchten met mooie leistenen daken.

Moselschieferstrasse: met de auto op pad

De Moselschieferstrasse is een lusvormige, toeristische route van zo’n 110 kilometer die je met de auto aflegt. De weg verbindt het Nationaal Geopark Vulkanland Eifel met de Moezel. de route loopt bijgevolg door een aantal dorpen uit de Vulkaaneifel en aan de Moezel: Mayen, Kaisersesch, Cochem, Treis-Karden, Münstermaifeld en Polch. Onderweg kan je stoppen bij een aantal highlights van de leisteenstreek: plaatsen waar de leisteen werd ontgonnen, waar de leisteen verwerkt wordt en plaatsen die historisch van belang waren voor de leisteenindustrie.

De Moselschiefer-Radweg of de Eifel-schiefer-Radweg: spring maar op je fiets!

Liever met de fiets op pad dan met de auto? Dan kan je de Moselschiefer-Radweg afleggen of de makkelijke Eifel-Schiefer-Radweg.

Moselschiefer-Radweg

De Moselschiefer-Radweg brengt je van Mayen in de Vulkaaneifel naar Moselkern aan de Moezel. Je passert de leisteengroeven in Maifeld en het prachtige burg Eltz. Deze burcht draagt al 200 jaar een dak uit Moselschiefer.

De Eifel-Schiefer-Radweg

De Eifel-Schiefer-Radweg is slechts 29 kilometer lang en is in principe een lusvormige toer die je van Kaisersesch naar Kaiseresch brengt. Onderweg passeer je kleine dorpjes waar de tijd bleef stilstaan. Zo kom je in het schitterende Monreal met de twee burchten en in dorpjes als Eppenberg, Kalenborn, Bermel en Urmersbach. Onderschat de toer echter niet want deze streek is flink heuvelachtig en er zitten best wat kuitenbijters in! Wie er toch nog niet genoeg van heeft, kan er een vervolg aan breien en doorfietsen naar Roes waar een schitterende burcht is. In Burg Pyrmont worden vaak huwelijksfeesten georganiseerd. Je kan er gaan genieten van een natje en een droogje naast het water. En daarna moet je terug natuurlijk!

parcours

Deutsche Post

oldtimer

Moselschiefer-Classic

De Moselschiefer-Classic wordt ook met de auto gereden. Maar niet met je eigen auto, wel met oldtimers. De organisator is ADAC, de Duitse pechverhelpingdienst. Deze tour wordt ieder jaar gereden eind augustus, begin september. De 150 geselecteerde oldtimers tuffen op hun gemak door de streek en moeten onderweg een aantal posten passeren. Hier krijgen ze een stempel op een kaart. ‘s Middags kunnen ze op een bepaald punt gaan eten en kunnen mensen de auto’s gaan bewonderen. Niet alleen auto’s trouwens, ook moto’s met zijspan en oude brommers van de Deutsche Post.

Bron

Cartagena is een stad die gelegen is aan de Costa Calida. Lange tijd was het een rustige havenstad die weliswaar geschikt was voor een korte wandeling langs oudheidkundige opgravingen maar verder weinig te bieden had. Het prachtige klimaat en de ligging aan zee zorgden voor een toename aan toeristen en vanaf de eeuwwisseling heeft de stad een grondige gedaantewisseling ondergaan. Regelmatig liggen er cruiseschepen in de haven en de stad trekt mede hierdoor veel dagjesmensen. Het is een typisch Spaanse stad met alle gezelligheid die er bij hoort van terrassen en pittoreske hoekjes. Er is veel te bezichtigen.

• Cartagena aan de Costa Calida
• Geschiedenis van de stad Cartagena
• Bezienswaardigheden
• Teatro Romano
• Santuario de La Virgen de La Fuensanta
• Het kasteel van Cartagena, ofwel castillo de la Conception
• Casa de la Fortuna
• Catedral de Santa Maria de La Vieja
• Het stadhuis met toeristenbureau
• Voetgangersgebied in de stad
• Musea
• Stadsmuur
• Toeristenboot en toeristentrein
• Feesten van Cartagena
• Likeur 43
• Omgeving
• Winkelcentrum
• Stranden en landschap

Cartagena aan de Costa Calida

Cartagena is gelegen in de provincie Murcia. De stad telt in 2018 totaal 213.940 inwoners. De stad is gelegen aan de Costa Calida. Sedert de eeuwwisseling heeft men veel gedaan om de stad in ere te herstellen. Veel gebouwen werden prachtig gerenoveerd en de haven werd geschikt gemaakt voor cruiseschepen. Dit alles had tot gevolg dat er een levendige stad is ontstaan die heel geschikt is om een dag te bezoeken en de vele historische plaatsen te bezichtigen.

Geschiedenis van de stad Cartagena

Cartagena is een van de oudste steden van Spanje. Al 3000 jaar geleden werd dit gebied bewoond. Een legeraanvoerder uit Carthago heeft de stad gesticht. Het was oorspronkelijk een Fenicische kolonie. Ongeveer 200 jaar v.Chr. werd de stad veroverd door de Romeinen die het de naam Nieuw Carthago gaven. Gedurende de periode van de Moorse overheersing was de stad bijna autonoom. Cartagena was een zelfstandig vorstendom wat verbinding had met Aragon.

Bezienswaardigheden

Voor een bezoek aan de stad zul je ruim de tijd moeten nemen. Er zijn Romeinse overblijfselen maar daarnaast is het ook een gezellige stad om een terras te bezoeken of lekker te slenteren en uit eten te gaan. De volgende bezienswaardigheden zijn gemakkelijk te bereiken:

• Teatro Romano
• Santuario de la Virgen de la Fuensanta
• Kasteel van Cartagena
• Casa de La Fortuna
• Cathedral de Santa Maria de la Vieja

Romeins theater

Teatro Romano

Het Teatro Romano is absoluut een hoogtepunt bij het bezichtigen van de stad. Er is een reconstructie gemaakt van hoe het oude theater er vroeger uit heeft gezien. Gedurende ruim 2000 jaar heeft dit theater onder de grond gelegen en pas in 1987 is men gestart met het blootleggen, nadat men enige korinthische zuilen vond. Er was plaats voor ongeveer 7000 bezoekers en dateert van de eerste eeuw voor Christus. Archeologen vonden hier de sporen van Visgoten, Byzantijnen en Moren. Men bezoekt het Teatro Romano via het museum. In het museum wordt de geschiedenis levend gemaakt met audiovisueel materiaal en ontdek je dat er een publieke markthal was. Via een ondergrondse gang loop je dan van het museum naar het theater.

Santuario de La Virgen de La Fuensanta

Dit Santuario is gelegen aan het begin van de stad en dateert uit de 17e eeuw. Van hieruit heb je een prachtig uitzicht over de stad. In het klooster wat in barokstijl is uitgevoerd vinden we het beeld van de Virgen de La Fusanta, de patroonheilige van Murcia. Ieder voorjaar is er een processie waarbij het beeld wordt rondgedragen door de stad.

Het kasteel van Cartagena, ofwel castillo de la Conception

Het kasteel van Cartagena is gelegen op een heuvel. Het is gemakkelijk te bereiken met de lift. Daarna is het heerlijk om terug naar beneden te lopen want dan kun je onderweg genieten van het mooie uitzicht. Het kasteel werd gebouwd in de veertiende eeuw en heeft verschillende functies gehad. Zo was het gedurende een periode ook in gebruik als gevangenis. Het kasteel werd gebouwd op de overblijfselen van een Moors kasteel. Men kan zich gemakkelijk een voorstelling maken van de strategische ligging van dit kasteel. Er is zicht op zowel de haven als de stad. Naast het kasteel ligt het Parque Alfonso Torres.

Kathedraal

Casa de la Fortuna

Het Casa de la Fortuna is een huis dat vroeger bewoond werd door een Romeinse familie. De restanten van zowel een Romeins huis als een stukje straat zijn gerestaureerd en geven een goed beeld van hoe een Romeinse familie vroeger heeft gewoond.

Catedral de Santa Maria de La Vieja

Van deze kathedraal uit de Middeleeuwen is slechts een klein gedeelte gerestaureerd. De kathedraal raakte in verval tijdens de burgeroorlog.

Het stadhuis met toeristenbureau

Het stadhuis is gevestigd in een vroeger paleis. Het is nog niet zo oud, want het werd gebouwd aan het begin van de 20ste eeuw. De koepel is van zink en de mooie versieringen zijn van marmer. Het wapenschild van de stad vinden we aan de buitenzijde. In het stadhuis is het toeristenbureau gevestigd. Hier kan men plattegronden en informatie over stadswandelingen krijgen in diverse talen. Het is een prima beginpunt voor de wandeling door de stad.

Calle Mayor

Voetgangersgebied in de stad

Vanaf het stadhuis loopt een mooi voetgangersgebied waar allerlei winkeltjes en boetieks gevestigd zijn. Ook vinden we hier kleine restaurants. Rond het middaguur verandert de stad en worden er overal tafeltjes en stoelen geplaatst, zodat mensen kunnen lunchen. Maar het is ook erg leuk om de kleine zijstraatjes in te lopen waar je diverse bars en restaurants kunt vinden.

Musea

Cartagena kent verschillende musea. Zo is er het archeologisch museum en het scheepsvaartmuseum. Ook is hier het oorlogsmuseum, compleet met onderaardse gangen. Dit refugio was in gebruik tijdens de burgeroorlog.

Stadsmuur

Cartagena was vroeger voorzien van een echte vestigingsmuur. Er staat nog een gedeelte van de stadsmuren overeind. De muur is gebouwd in opdracht van de Spaanse koning Karel en heeft de mooie naam Muralla del Mar. Zij werd gebouwd om de stad te beschermen tegen de aanvallen uit zee. Thans is het een mooie boulevard met zicht op de haven.

Toeristenboot en toeristentrein

Er vaart een toeristenboot vanuit de haven van Cartagena. Deze haven is vroeger van groot belang geweest voor de verdediging van het gebied en dat is vooral vanaf zee goed te zien. De boot vaart naar de vesting Fuente de Navidad. In de haven van Cartagena komen cruiseschepen vol met dagjesmensen die de bezienswaardigheden van de stad in één dag proberen te ontdekken.

Er rijdt ook een toeristentreintje in het hoogseizoen langs de bezienswaardigheden van de stad. Tevens kan men gebruik maken van de ‘Hop-on hop-off’ bus.

Feesten van Cartagena

Zoals iedere belangrijke plaats in het zuiden van Spanje kent ook Cartagena de feesten tijdens de Semana Santa. Dit is de Goede Week die in heel Spanje op indrukwekkende manier gevierd wordt. Prachtige processies trekken op verschillende dagen door de straten.

In de tweede week van september vindt het grote feest plaats van de Romeinen en Carthagers. Oude tijden herleven wanneer men in klederdracht de strijd nabootst. Alles gaat gepaard met veel trommelgeroffel, vuurwerk en muziek. Het is een prachtig schouwspel dat door mensen uit de hele regio wordt bezocht.

Likeur 43

In de nabije omgeving van de stad vinden we de fabriek waar de bekende likeur 43 wordt gemaakt. De likeur bestaat uit citrusvruchten en daarbij 43 kruiden. Deze samenstelling blijft geheim. Het is erg leuk om een bezoek te brengen aan deze fabriek en de lekkere likeur te proeven.

Omgeving

Winkelcentrum

In de directe omgeving van de stad ligt een groot winkelcentrum Espacio Mediterraneo. Hier zijn alle grote winkelketens vertegenwoordigd. Ook zijn er bioscopen en restaurants te vinden.

Stranden en landschap

In het zuiden van Cartagena liggen bijzonder mooie stranden. Er is afwisseling tussen baaien en kliffen en lange zandstranden. Enerzijds kun je een bezoek brengen aan het Mar Menor, een grote lagune die zich uitstrekt van San Pedro tot Cabo de Palos. Het Mar Menor is niet diep en daardoor is het water altijd warmer dan de zee. In het zuiden vinden we de stranden van de Middellandse Zee. In de omgeving ontdekken we een uitgestrekt landbouwgebied en er zijn ook nog oude mijnen te bezoeken. Vroeger waren hier tin- en zilvermijnen. In 2019 is er nog slechts één mijn die gebruikt wordt voor de winning van pyriet.

Bron

Wat is het grootste Nationaal Park van Nederland? De Oosterschelde! De Oosterschelde is een aftakking van de Schelde en is een zeearm in de provincie Zeeland. Sinds de bouw van de Oosterscheldekering kan de Oosterschelde volledig van de zee worden afgesloten. De Oosterscheldekering behoedt het achterland tegen overstromingen. De Oosterschelde herbergt heel wat diersoorten en heeft een gevarieerde flora. Het is het walhalla voor duikers. In, op en naast het water is er heel wat te doen en te zien voor jong en oud.

De Oosterschelde: ligging

De Oosterschelde is een zeearm in de provincie Zeeland. Het is eigenlijk een aftakking van de Schelde en is zo’n 350 vierkante kilometer groot. Het is omgeven door de schiereilanden Schouwen-Duiveland, Noord-Beveland, Zuid-Beveland en Tholen. Sinds de bouw van de Oosterscheldekering kan de Oosterschelde van de zee worden afgesloten. Op die manier wordt vermeden dat het achterland overstroomt.

Oosterscheldekering

De Oosterscheldekering, ook wel Stormvloedkering genaamd, werd gebouwd in 1986. Het is het grootste en beroemdste Deltawerk en verbindt de eilanden Schouwen-Duiveland en Noord-Beveland. De stenen gebruikt voor de bouw van dit enorme bouwwerk komen grotendeels uit de Belgische Ardennen. De kering heeft beweegbare schuiven die open en dicht kunnen worden geschoven. Dit gebeurt met een druk op een knop vanuit Neeltje Jans. De schuiven hangen tussen vijfenzestig kolossale pijlers. Per getij stroomt er 800 miljard liter water de Oosterschelde in en uit.

De Oosterschelde: grootste Nationaal Park van Nederland

Op acht mei 2002 werd de Oosterschelde uitgeroepen tot Nationaal Park, omdat het gebied zo waardevol is. Het Nationaal Park Oosterschelde maakt deel uit van het Europese netwerk van natuurgebieden en is het grootste Nationaal Park van Nederland. Voor vele diersoorten is de Oosterschelde een soort van kraamkamer. Overal in het Park vind je informatiepanelen en zijn er natuur-entreepunten. Rondom het park kan je naar hartenlust fietsen en wandelen.

zoek de bruinvis!

Kijken naar zeehonden en bruinvissen

De Oosterschelde is een getijderivier. Wanneer het laagwater is, varen heel wat (zeil)schepen uit. Met wat geluk kan je zeehonden en bruinvissen spotten. Soms zie je ze zelfs van op het strand of van op de dijk! Ook de sepia doet het hier goed. Maar om die te zien moet je gaan duiken!

Zeehondjes

Wanneer de zon schijnt, zonnen de zeehonden op de vele zandbanken. Hun favoriete plek is echter de drooggevallen Roggenplaat. Met een goede verrekijker kan je de gewone en de grijze zeehond zonder moeite zien. De gewone zeehond heeft een ronde kop, de grijze zeehond heeft een afgeplatte kop. Wil je mooie en duidelijke foto’s maken, dan zal je dichterbij moeten varen of een heel grote lens op je fototoestel moeten zetten. Soms zie je de zeehondjes ook zwemmend in het water, op zoek naar voedsel.

Bruinvissen

Bruinvissen zijn kleine walvissen. Ze zwemmen vaak in groep. Bruinvissen zijn helemaal niet bruin, maar wel donkergrijs. Bruinvissen komen maar heel even boven water en dan kan je een glimp opvangen van hun driehoekige vin. In Burghsluis, Zierikzee, Wemeldinge, Goese Sas en aan de Plompe Toren zie je ze met een beetje geluk en geduld zelfs van op de dijk!

Oester- en mosselteelt, kreeftenvisserij en visvangst

Oesters en mosselen

In de Oosterschelde worden er overal oesters en mosselen geteeld. Dit verklaart de aanwezigheid van de vele stokken in het water op bepaalde plaatsen. Als je goed kijkt, zie je aan de stokken vlaggetjes of doeken hangen. Deze geven aan van wie het gebied is. Het centrum van de mossel- en oesterkwekerij is Yerseke. Je ziet hier heel wat mosselhengsten uitvaren. Deze hebben niets met paarden te maken, het zijn gewoon de typische schepen waarmee de mosselen uit het water worden gehaald. In Yerseke kan je een oesterij gaan bezoeken. Hier zie je hoe de oesters en de mosselen worden gesorteerd, schoongemaakt en ingepakt.

Kreeften en vissen

Ook kreeften worden in de Oosterschelde gevangen. Hiervoor worden een soort fuiken onderwater uitgezet. Ook deze worden gemarkeerd. De Oosterscheldekreeft is een bijzonder en uniek product. Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat deze kreeft een afwijkende DNA-structuur heeft en dat ze daardoor fijner en zachter van smaak is. Verder zie je ook heel wat vissersboten want natuurlijk zwemt hier ook flink wat vis rond.

Vogels

Ook vogels kunnen hier in groten getale geobserveerd worden. Bij eb vallen de slikken en de platen droog en dan komen de vogels massaal om voedsel te zoeken. Je kan hier zo’n 85 verschillende soorten vogels spotten.

schelpenophoping

Zelf geen schip of zeilboot? Ga mee met een passagiersschip!

Op de Oosterschelde worden heel wat dagtochten georganiseerd door passagiersschepen. Een ervan is het passagiersschip De Onrust dat vertrekt in Burghsluis. Het schip deed jarenlang dienst als veerpont tussen Papendrecht en Dordrecht. Sinds 2005 en na een grondige opknapbeurt vaart De Onrust dagelijks op de Oosterschelde met passagiers aan boord. Nu eens voor een natuurrondvaart, dan eens voor een familierondvaart. Dankzij de vele verrekijkers aan boord, kan je kijken naar de zeehonden, de bruinvissen en de vele vogels. Een deskundige gids vertelt ondertussen wat er allemaal te zien is, waar je op moet letten en wat de geschiedenis van de streek is. Op de tafels zijn informatiekaarten aangebracht onder het glas. Zo kan je volgen waar je bent en waar je naartoe gaat. De gids heeft ook heel wat tastbaar materiaal bij zich. De kombuis werkt op volle toeren tijdens de tocht zodat je steeds een natje en een droogje kan bestellen.

Walhalla voor duikers en snorkelaars

Duiken maar!

Door de rijke onderwaternatuur is de Oosterschelde één van de mooiste duiklocaties van Nederland. Er wordt dan ook zo’n 800.000 keer per jaar gedoken in het Nationaal Park. Naast kreeften krijgen de duikers ook inktvissen, tropisch ogende naaktslakken, zeepaardjes, sepia’s, brokkelsterren, garnalen en bijzondere vissen te zien. De Oosterschelde herbergt ook de dodemansduim, de enige Nederlandse koraalsoort.

Snorkelen

Overal zie je trapjes met leuningen de Oosterschelde in gaan. Speciaal gebouwd om het de vele duikers en snorkelaars gemakkelijk te maken. Want ook wie niet kan duiken, kan genieten van al die onderwaterpracht. Met een snorkel, een masker en een paar vinnen kom je al een heel eind. Enig nadeel: het water van de Oosterschelde kan behoorlijk koud zijn. Maar daar kan een wetsuit enig soelaas brengen.

De Plompe toren

Het Nationaal Park Oosterschelde herbergt het grootste aantal verdronken dorpen ter wereld. Wel 100 dorpen verdwenen door het natuurgeweld voor de aanleg van de reservedijk.

Ondergang van Koudekerke

De Plompe Toren is een overblijfsel van een van deze verdronken dorpen, namelijk van Koudekerke. Het dorp zelf werd steen voor steen afgebroken en verplaatst. De Plompe Toren is de kerktoren van Koudekerke en bleef bewaard op zijn oorspronkelijke plek. Je kan de Plompe Toren gratis bezoeken. Eenmaal boven heb je een schitterend uitzicht over de polders en de Oosterschelde.

Legende van de Plompe Toren

Over de Plompe Toren en het verdwenen dorp Koudekerke doet een legende de ronde. Deze legende kan je gaan beluisteren en bekijken in de Plompe Toren. Ze gaat als volgt: een zeemeermin en een zeemeerman leefden gelukkig in de zee totdat een visser de zeemeermin opviste. De zeemeerman smeekte hem zijn vrouw terug te geven maar de visser had er geen oren naar. Toen sprak de zeemeerman een vloek uit. Alles zou door de golven verzwolgen worden. En zo geschiedde. Deze legende wordt ook nog op andere plaatsen verteld, onder andere in het Verdonken Land van Saeftinghe.

Munitiestort

Niet alles is echter peis en vree in de Oosterschelde. Na Wereldoorlog II werd in de Oosterschelde heel wat ongebruikte munitie gestort, in het Gat van Zierikzee, voor de kust van Zierikzee. Het gaat hier om zo’n 30.000 ton en dit maakt van de Oosterschelde de grootste munitiestortplaats van Nederland. Experts spreken van een tikkende tijdbom want door het zoute zeewater roesten de granaten door en komen er giftige stoffen vrij. En natuurlijk is er ook nog altijd het ontploffingsgevaar. Een smet op het blazoen van het grootste Nationaal Park van Nederland.

Lees verder

• Nederlandse uitstapjes: Uit in Nederland voor niets of voor bijna niets (special)

Bron

De Seven Sisterskliffen in Berling Gap (Engeland) zijn een prachtig natuurverschijnsel. Het zijn zeven krijtrotsen die gezamenlijk een klif vormen. Ze worden de zeven wonderen van Engeland genoemd en staan soms decor voor films. Verder komen in Groot-Brittannië de Seven Sisters Rock voor – ook in Engeland – en in Wales is een dorp met de naam Seven Sisters. In Ierland is een wandelroute en zelfs een bergketen bestaande uit zeven verschillende bergen. Allen dragen ze de naam Seven Sisters.

• Seven Sisters
• Engeland
• Wales
• Ierland
• Seven Sisters krijtrotsen in Engeland
• Filmdecor
• Pas op
• Seven Sisters Countrypark
• Parkeerkosten (anno 2019)
• Londen: Seven Sisters Road, multicultureel gebied en station
• Seven Sisters Rocks Wyevallei (Engeland)
• Dorp Seven Sisters in Wales
• Wandelroute Seven Sisters (Ierland)
• Bergketen Seven Sisters (Ierland)

Seven Sisters

In Groot-Brittannië komt de naam Seven Sisters – Zeven Zussen – vaker voor. Dit is het geval in Engeland, Wales en Ierland.

Engeland

In Engeland heb je de beroemde kliffen bij Sussex en de Seven Sisters Rocks. Dat zijn zeven pilaren van kalksteen langs de Engelse rivier de Wye in de regio Herefordshire tussen Symonds Yat en Monmouth. Ook in de stad Londen komt de naam voor. Dan gaat het om: Seven Sisters Road, Seven Sisters Station en het gebied Seven Sisters. Daarnaast is er de Engelse schrijfster Lucinda Riley die een boekenreeks met de naam Seven Sisters heeft geschreven.

Wales

In Wales is een dorp met de naam Seven Sisters. In het Welsh heet deze plaats Blaendulais.

Ierland

In het Ierse Waterford is een wandelroute met de naam Seven Sisters. Ook is er in Ierland – net zoals in Noorwegen – een bergketen met de naam Seven Sisters. In het Iers Na Seacht Deirfiúracha genoemd. Deze bergketen ligt niet ver van Dunlewy.

Seven Sisters Groot-Brittannië

Legenda

A. Seven Sisters klif, Sussex, EngelandB. woongebied Seven Sisters, LondenC. Seven Sisters station, LondenD. Seven Sisters Road, LondenE. Seven Sisters Rocks Wye Valley, EngelandF. Dorpje Seven Sisters in WalesG. wandelroute Seven Sisters, Waterford, IerlandH. bergketen Seven Sisters, Ierland

Seven Sisters krijtrotsen in Engeland

Langs de kust van Engeland liggen diverse

krijtrotsen

, waarvan de krijtrotsen van Dover (White Cliffs) waarschijnlijk de bekendste zijn. Een stukje westelijker, richting Brighton, liggen de krijtrotsen van Seven Sisters. Deze rotsen zijn witter en hoger dan die bij Dover. De Seven Sisters liggen in het Engelse Sussex (bij het kleine dorpje Birling Gap) en vormen gezamenlijk een klif. De krijtrotsen hebben een grote van 280 hectare. Ze liggen niet ver van Brighton en Eastbourne verwijderd en vallen onder Seven Sisters Country Park. De kliffen worden ook wel de zeven wonderen van Engeland genoemd. In het gebied kun je wandelen, fietsen of kanoën. Daarnaast kun je er diverse soorten vogels vinden. Het is mogelijk om op de kliffen te wandelen, maar voor diegene die de imposante rotsen van dichtbij wil bekijken, is het mogelijk om door middel van een trap naar het lagergelegen strand te gaan. Je kunt de kliffen niet per auto bereiken. Wil je ze van dichtbij bekijken, dan zul je te voet moeten.

Filmdecor

De krijtrotsen worden soms ook als filmdecor gebruikt. Een scène uit de film Harry Potter and the Goblet of Fire is daar ook opgenomen.

Pas op

De krijtrotsen zijn instabiel en daarom mogen bezoekers niet (te veel) op de rand van de rotsen komen. Ze slijten een meter per jaar. Het kan zomaar gebeuren dat er een stuk afbrokkelt, met alle gevolgen van dien.

Seven Sisters Countrypark

Dit park dankt zijn naam aan de zeven imposante rotsen van de Seven Sisters. Het park ligt bij Exceat, niet ver van Seaford verwijderd. Het park is vrij toegankelijk, maar voor parkeren moet men betalen. Er zijn verschillende gebieden waar verschillende soorten organismen leven (habitat). Zo grazen op de kalkgraslanden veel schapen en bloeien er verschillende soorten planten. Daarnaast zijn er diverse insecten te vinden. In de kliffen broeden veel zeevogels. In het zoute moeras groeit de zeekraal, zee-aster en zeepostelein en er verblijven in het gebied onder andere ganzen, eenden, tureluurs en steltlopers.

Parkeerkosten (anno 2019)

Er zijn twee parkeerplaatsen, die ‘s nachts gesloten zijn. Het exacte tijdstip verschilt per jaargetijde.

• De parkeerkosten bedragen voor auto’s £3.00 voor 2 uren of £4.00 voor de hele dag.
• Motoren kunnen gratis parkeren.
• Busjes en campers betalen £6.00 voor 2 uren parkeren of £12.00 voor de hele dag.

Londen: Seven Sisters Road, multicultureel gebied en station

In het noorden van Londen ligt de Seven Sisters Road. De weg werd al in 1833 aangelegd en is een onderdeel van de A503. Hoe komt deze weg aan de naam Seven Sisters? Dat heeft alles te maken met de zeven iepen (bomen) die tegenover de kruising Tottenham High Road stonden. Naast de Seven Sisters Road is er ook nog een multicultureel gebied in Londen dat de naam Seven Sisters draagt. En iets verder is Seven Sisters Station.

Seven Sisters Rocks Wyevallei (Engeland)

De Seven Sisters Rocks zijn een zevental kalkstenen pilaren die te zien zijn vanaf de rivier Wye in de vallei van Wye. Deze vallei ligt tegen de grens van Wales aan. De zeven pilaren zijn te zien tussen de plaatsen Symonds Yat en Monmouth, maar liggen dichterbij Symonds Yat dan bij Monmouth. Vanaf beneden zijn de pilaren indrukwekkend om te zien. Het is ook mogelijk om boven op de top van deze pilaren te staan. Er zijn een aantal wandelroutes die langs de Seven Sisters Rocks gaan, waarbij je de rivier Wye door middel van een hangbrug oversteekt. Niet ver van deze kalkstenen pilaren ligt King Arthur’s Cave, een beschermd monument sinds 1913. Het is een grot die dateert uit de prehistorie en is gebruikt als decor voor de film King Arthur: Legend of the Sword.

Dorp Seven Sisters in Wales

In Wales ligt een dorp met de naam Seven Sisters. In het Welsh, de taal die ze in Wales spreken, heet dit dorp Blaendulais. Het dorp is eigenlijk vernoemd naar de steenkoolmijn die in 1875 werd geopend door de heer Evans. Hij had namelijk zeven zussen en vond de naam geschikt voor de mijn. De mijn lag in een gebied met antracietsteenkool. De mijn voorzag veel mannen van werk. Doordat de mijn voor werkgelegenheid zorgde, werd er een nederzetting omheen gebouwd en dat kreeg dus de naam Seven Sisters. De woningen die voor 1930 werden gebouwd, waren bestemd voor mijnwerkers, steenarbeiders en medewerkers van de spoorwegen. In 1884 konden 33 leerlingen naar de op dat moment gebouwde lagere school. Het dorp heeft een rugbyclub met de naam Seven Sisters RFC. Deze club werd in 1897 opgericht en bestaat anno 2019 nog steeds. De Seven Sistersmijn stond decor in de film The Silent Village, een anti-nazifilm uit de Tweede Wereldoorlog.

Wandelroute Seven Sisters (Ierland)

In het Ierse Glenpatrick (dit valt onder graafschap Waterford en ligt in de provincie Munster) is een wandelroute met de naam Seven Sisters. Deze route gaat door de bergketen Comeragh Mountains (792 meter hoogte). Het begin- en eindpunt van de wandelroute zijn in Glenpatrick. De route is 13,3 kilometer lang en gaat over ruig terrein. De wandelroute staat te boek als een gemiddelde wandeling.

Bergketen Seven Sisters (Ierland)

In Ierland is een bergketen met de naam Seven Sisters. Deze bergketen bestaat uit de volgende zeven bergen:

• Errigal (751 meter)
• Mackoght aka Wee Errigal (555 meter)
• Aghla More (584 meter)
• Ardloughnabrackbaddy (603 meter)
• Aghla Beg (564 meter)
• Crocknalaragagh (471 meter)
• Muckish (666 meter)

De berg Errigal is erg in trek bij wandelaars. De beklimming naar de top is makkelijk en is dan ook goed te doen voor gezinnen en grote(re) groepen. Op zondag is het druk met dagjesmensen.

Lees verder

• Seven Sisters in Noord-Amerika

Bron

In het Duitse Mecklenburg-Vorpommeren ligt het schiereiland Rügen. Dit eiland heeft prachtige witte krijtrotsen. De bekendste zijn die van Köningsstuhl. Deze krijtrots is rond de 118 meter hoog en eindigt in de Oostzee. In buurland Denemarken zijn ook schitterende witte krijtrotsen. Dat is het geval bij Møns Klint op het schiereiland Møn. Verderop op het schiereiland Seeland – richting Kopenhagen – liggen in de gemeente Stevns de krijtrotsen van Stevns Klint.

• Krijtrotsen
• Ontstaan krijtrotsen
• Denemarken
• Møns Klint
• Natuur
• Erosie: pas op
• Niet klimmen
• GeoCenter Møns Klint
• Toegangsprijs, openingstijden en parkeren
• Wandelen bij de krijtrotsen van Møns Klint
• Stevns Klint
• Koude Oorlogmuseum: Stevnsfort
• Højerup kerk
• Openingstijden (2019)
• Stevns Klint Trampesti
• Holtug Krittbrud en Boesdal Kalkbrud
• Faxe krijtsteengroeve
• Zelf naar fossielen zoeken
• Duitsland: Rügen
• Jasmund National Park

Krijtrotsen

Krijtrotsen zie je al van heel ver. Dat komt door de vaak witte kleur. Als de zon erop schijnt, lijken ze nog witter. Er zijn ook krijtrotsen die gelig of grijs van kleur zijn. Deze rotsen vind je juist weer meer richting het Middellandse Zeegebied. Daarnaast zijn er ook

krijtrotsen in Engeland en Frankrijk

.

Ontstaan krijtrotsen

Krijtrotsen zijn ontstaan tijdens het Krijttijdperk. Dit tijdperk was er ongeveer 60 tot 100 miljoen jaar geleden. In die tijd was het behoorlijk warm op aarde en was er sprake van een hoge zeespiegel. Grote delen van Europa bestonden toen uit zee: de Krijtzee. Op plaatsen waar juist minder water stond, werd door de warme temperatuur kalk en kalksteen en zelfs mergel afgezet. De toen levende organismen in dat water zijn nu nog als fossielen in krijtrotsen te vinden.

Denemarken

In Denemarken zijn op twee plekken krijtrotsen te vinden. Dat is het geval op het eiland Møn en op het eiland Sjælland (Seeland). Op het eiland Møn zijn de krijtrotsen van Møns Klint en de krijtrotsen van Hvide Klint. Deze laatstgenoemde krijtrotsen liggen aan de andere kant van het eiland, in het Roskildefjord. De krijtrotsen zijn een stuk lager dan die van Møns Klint. Op het eiland Sjælland (Seeland) zijn de krijtrotsen van Stevns Klint. Verder zijn er een aantal krijtsteengroeves waar je naar toe kunt om zelf op zoek te gaan naar fossielen.

Møns Klint

Op het eiland Møn liggen de krijtrotsen van Møns Klint. Zij liggen in het gebied Høje Møn en zijn maximaal 143 meter hoog. De krijtrotsen zijn over de hele wereld bekend. Toeristen van heinde en ver komen dan ook naar de krijtrotsen om ze te bewonderen. Sinds 1983 is het een beschermd gebied, met als doel de krijtrotsen te behouden. Maar dat niet alleen. Ze proberen ook de daar levende slechtvalk te beschermen en het beukenbos en de weilanden in de buurt van de kliffen.

Natuur

De natuur is bij Møns Klint erg divers. Als je met de auto aan komt rijden, verwacht je eerlijk gezegd niet eens dat er hoge kliffen zijn. Alles wat je ziet is bos en uitgestrekte weilanden. Pas vanaf de grote parkeerplaats krijg je het gevoel dat er toch kliffen zijn. Bij de rotsen leven slechtvalken. Ze waren jaren lang niet meer te zien in Denemarken en Møns Klint is een plek waar ze weer broeden. Ze hebben hun nesten in of op de rotsen. De beuken in het Klinteskovenbos rond Møns Klint zijn al meer dan 400 jaar oud. In de weilanden bij Høvblege en Jydelejet en in het Klinteskovenbos groeien meer dan 18 verschillende soorten orchideeën. Zij zijn beschermd en mogen absoluut niet geplukt worden. Zowel het bos als de weilanden zijn kalkhoudend.

Erosie: pas op

De rotsen zijn net zoals de rotsen in in Engeland, Frankrijk en het Middellandse Zeegebied onderhevig aan erosie. Het kan zomaar gebeuren dat er een stuk afbreekt en in de diepte valt. Tijdens het smelten van de sneeuw, bij extreme droogte en bij hevige regenval is dit gevaar groter, maar het kan natuurlijk ook op een ander moment gebeuren. Bij de kliffen staan dan ook waarschuwingsborden. Møns Klint wordt jaarlijks 2 tot 4 centimeter kleiner. In 2007 is een stuk van Møns Klint – Store Taler – in de zee gestort. Dit stuk vormt nu een schiereiland met een grootte van 300 meter. Er vallen wel vaker stukken klif in het water, maar niet met zo’n omvangrijke grootte.

Niet klimmen

Je mag absoluut niet op de rotsen klimmen! Dit kan gevaar voor jezelf en voor anderen opleveren. Daarnaast mag je ook niets van de rotsen naar beneden gooien. Veiligheid staat altijd voorop!

GeoCenter Møns Klint

Bij Møns Klint is het GeoCenter. Daar kom je veel te weten over hoe de zeebodem er 70 miljoen jaar geleden eruit zag en welke dieren er toen leefden. Er staan skeletten van diverse dieren opgesteld en ook liggen er fossielen. Er is veel te doen: kinderen kunnen klimmen in een klimhal, maar je kunt ook in de bioscoop kijken naar het leven van toen. In de shop kun je verschillende souvenirs kopen, bestaande uit onder andere sieraden, fossielen, ansichtkaarten en kleding.

Toegangsprijs, openingstijden en parkeren

Het GeoCenter is niet het hele jaar door geopend. Vanaf Pasen tot eind oktober kun je er een bezoekje brengen. De openingstijden variëren per periode. De kosten voor toegang per persoon bedragen in 2019:

• volwassen DKK 145
• kinderen van 3-11 jaar DKK 95

Bij het GeoCenter is een groot parkeerterrein. Een parkeerticket kost DKK 35.

Wandelen bij de krijtrotsen van Møns Klint

Er zijn twee wandelroutes die beginnen bij het GeoCenter bij Møns Klint. Dat zijn de noordelijke route van 2,7 kilometer en de zuidelijke route van 2,3 kilometer. De noordelijke route voert langs het hoogste uitkijkpunt van 128 meter hoogte. Volg je de zuidelijke route, dan kom je langs de top van de krijtrotsen en aan de voet van de rotsen op het strand. Bij deze route neem je een tweetal trappen van 468 en 494 treden. Voor beide routes geldt dat het uitzicht magnifiek is.

Naast de wandeling bij de krijtrotsen van Møns Klint, zijn er in de omgeving ook nog andere wandelroutes. Deze variëren van 2,2 kilometer tot 9 kilometer. Bij de meeste beginpunten kun je de auto parkeren.

Stevns Klint

Langs de kust van het eiland Sjælland zijn, in de gemeente Stevns, de krijtrotsen van Stevns Klint. Zij staan sinds 2014 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. De krijtrotsen nemen ongeveer 20 kilometer van de kustlijn in en zijn maximaal 41 meter hoog. De rotsen zijn rond de 65 jaar miljoen jaar oud en herbergen vele fossielen van zeediertjes. De bovenste laag van de rotsen is hard. Dat deel werd gebruikt voor het bouwen van huizen. Het krijt onder aan de rotsen – dus bij de waterkant – is een stuk brozer en brokkelt gemakkelijk af. Dit komt door weer en wind (erosie).

Koude Oorlogmuseum: Stevnsfort

Tijdens de Koude Oorlog (1947-1991) werd er 18 meter onder de grond een fort gebouwd. Dit fort kreeg de naam Stevnsfort. Het fort was 1,7 kilometer lang en er stonden allemaal verdedigingsapparaten, zoals kanonnen. In dit fort waren 40 jaar lang 24 uur per dag mensen aanwezig. Mocht de oorlog tussen oost en west daadwerkelijk uitbreken, dan konden ze direct actie ondernemen. Het is mogelijk om het fort van binnen te bezichtigen. Dit kan allen door deel te nemen aan een rondleiding. Een rondleiding duurt ongeveer anderhalf uur. Het is koud in het fort, dus draag bij een bezoek warme kleding.

Openingstijden 2019
Het Stevnsfort is in 2019 vanaf 1 april tot 31 oktober geopend.

• van 1 april – 30 juni kun je er iedere dag van 11.00 tot 15.00 uur terecht
• van 1 juli – 30 september is het museum dagelijks van 10.00 tot 17.00 uur geopend
• van 1 oktober – 31 oktober is het museum dagelijks van 11.00 tot 15.00 uur geopend

Tarieven
Een bezoek aan het museum is niet gratis.

• volwassenen betalen DKK 120 (voor gepensioneerden is dit DKK 100)
• kinderen van 0-5 zijn gratis
• kinderen van 6-17 jaar betalen DKK 70

Naast een bezoek aan het fort is het ook mogelijk om over het fortterrein te lopen. Hiervoor hoeven alleen volwassen te betalen. Het tarief geldt dat in 2019 voor hen geldt is: DKK 60 (gepensioneerden betalen DKK 50)

Højerup kerk

In 1250 werd Højerup kerk gebouwd op de top van de 30 meter hoge krijtrots. Toen leek dat veilig, maar later bleek het toch niet zo’n veilige plek te zijn. Al in 1600 “loste” de rots op en delen van overlijdenskisten op het kerkhof werden zichtbaar. Op 16 maart 1928 is een stuk van de kerk naar beneden gestort. In verband met veiligheid werd al in 1910 de laatste kerkdienst gehouden. Het is mogelijk om de kerk van binnen te bezichtigen en te genieten van het prachtige uitzicht.

Openingstijden (2019)

In de periode 1 april tot en met 31 oktober is de kerk van maandag tot en met zondag geopend. Tussen 10.00 en 17.00 uur kun je de kerk bezichtigen.

Stevns Klint Trampesti

Er is een wandeling van ongeveer 22 kilometer waarbij je zowel over de krijtrotsen heenloopt (zonder dat je daar eigenlijk erg in hebt), als onder bij de krijtrotsen langsloopt. De wandelroute heet Stevns Klint Trampesti. De route gaat van Rødvig naar Bøgeskov haven of andersom. Tijdens de wandeling kom je langs Holtug Kridtbrud, de vuurtoren van Stevns (Stevnsfyr), de krijtrotsen zelf, het Koude Oorlog museum: Stevnsfort en Boesdal Kalkbrud. Het is ook mogelijk om alleen bepaalde delen van deze wandelroute te volgen. Zo kun je bijvoorbeeld de auto bij de vuurtoren van Stevns parkeren en dan naar de krijtrotsen lopen.

Holtug Krittbrud en Boesdal Kalkbrud

Beide krijtsteengroeves waren tot rond 1970/1972 nog in gebruik. Later werden het recreatiegebieden. Er zijn nog steeds fossielen te vinden.

Faxe Kridtbrud /

Bron: ©ottergraafjes

Faxe Kridtbrud /

Bron: ©ottergraafjes

Faxe krijtsteengroeve

Bij het dorpje Faxe, vlakbij de Faxe Bugt, is een krijtsteengroeve. Deze draagt de naam Faxe kridtbrud. De groeve is helemaal door mensen uitgegraven. Van oorsprong was het een zee, waarin onder andere haaien en krokodillen zwommen. Het krijtsteen is meer dan 63 miljoen jaar oud en bestaat uit skeletten van vele waterdieren en -planten. In het krijtsteen zitten fossielen van bijvoorbeeld koraal, zee-egels en haaien(tanden). Rond 1900 werd de krijtsteengroeve opgericht en leverde aan 200 mensen werk. Het krijtsteen werd gebruikt als bouwmateriaal. De krijtsteengroeve is nog steeds geopend (anno 2019) en er wordt ook nog steeds machinaal krijtsteen afgegraven.

Zelf naar fossielen zoeken

Toeristen mogen er ook naar fossielen zoeken. Mocht je zelf willen zoeken, vraag dan eerst informatie bij het Geomuseum. De steengroeve ligt volop in de zon, dus zorg ervoor dat je voldoende drinken bij je hebt, zodat je niet uitdroogt. Zorg er verder voor dat je zonkracht in de gaten houdt en je dus goed insmeert.

Duitsland: Rügen

Rügen is een Duits eiland en ligt in de Oostzee. Het eiland is niet groot en heeft diversiteit aan natuur. Er zijn veel zandstranden en in het noorden van het schiereiland zijn krijtrotsen. De krijtrotsen liggen zowel bij Sassnitz als in het Jasmund National Park. De kustlijn met krijtrotsen is 15 kilometer lang. De krijtrotsen liggen prachtig tussen de bossen. Het heldere wit steekt daardoor schitterend af. De krijtrotsen zijn prachtig wit, maar onderhevig aan erosie. Tijdens regenval of harde wind brokkelen er steeds meer stukken rots af. De krijtrotsen variëren in hoogte. Zo zijn er kleine rotsen van maar 20 meter hoogte, maar ook rotsen van meer dan 100 meter komen voor. De hoogste krijtrots is de Köningsstuhl in het Jasmund National Park. Deze rots is 118 meter hoog.

krijtrotsen Rügen /

Bron: BNPT, Pixabay

Bewonderen vanaf zee of land

Het is mogelijk om de krijtrotsen van zowel het water als op land te bewonderen. Er is een wandelroute van Sassnitz naar de Stubbenkammer. Bij deze wandeling loop je langs de krijtrotsen.

Jasmund National Park

Het Jasmund National Park waar ook krijtrotsen zijn, is in 1920 al een beschermd gebied geworden. De reden? Op deze manier hopen ze de krijtrotsen te kunnen behouden. Al in 1880 kwamen bezoekers naar het park toe om de rotsen te bewonderen en dat is nog steeds niet veranderd. Er zijn mogelijkheden om te overnachten in een hotel niet ver van de krijtrotsen vandaan. Speciaal voor de vele bezoekers is er een groot parkeerterrein aangelegd. Het hoogste punt – de Köningsstuhl – is zelfs voor mensen in een rolstoel toegankelijk. Er is een speciaal pad voor gehandicapten aangelegd.

Lees verder

• Mooi natuurverschijnsel: krijtrotsen Engeland en Frankrijk
• Krijt- en zandsteenrotsen: Portugal + Middellandse Zeegebied

Bron

Verspreid over de wereld komt de naam Seven Sisters voor. Dat is naast Noorwegen en Groot-Brittannië ook het geval in landen in Noord-Amerika. In sommige gevallen is er dan sprake van een bergketen of een aantal heuvels, zoals de zeven rood gekleurde rotsen in het Valley of Fire State Park in Nevada. Maar het kan ook betrekking hebben op een surfgebied. Dat is het geval in Mexico. In Canada ligt het Seven Sisters Provinciaal park en beschermd gebied. Daar leven wilde dieren. Maar de term Seven Sisters wordt ook op andere manieren gebruikt.

• Seven Sisters
• De Seven Sisters in Noord-Amerika
• Canada
• Mexico
• Verenigde Staten
• Seven Sisters Provinciaal Park en beschermd gebied Brits Columbia, Canada
• Activiteiten
• Wandelingen Seven Sisters Provinciaal Park en beschermd gebied Brits Columbia, Canada
• Seven Sisters surfgebied Baja, Mexico
• Seven Sisters bergketen, wandelroute en Seven Sisters Trail Race in Massachusetts, Amerika
• Bergketens met de naam Seven Sisters
• Valley of Fire Statepark: Seven Sisters Las Vegas
• Seven Sisters van San Luis Obispo

Seven Sisters

Vermoedelijk kennen velen de naam Seven Sisters in het Noorse Geiranger. Het gaat dan om de zeven watervallen. Naast Noorwegen komt deze naam ook voor in

Groot-Brittannië

(o.a. krijtrotsen bij Birling Gap). De vertaling van Seven Sisters is zeven zussen. Ook in Noord-Amerika kom je in een aantal landen (o.a. Valley of Fire in Amerika) de naam Seven Sisters tegen, maar wist je ook dat er een

film

met de naam Seven Sisters is? Of wat dacht je van:

• Seven Sisters oliemaatschappijen: dit waren in de jaren 1940 tot 1970 de zeven grootste oliemaatschappijen.
• kledingmerk van de Sting
• Seven Sisters jachthavens in Nederland (onderdeel van de Zuidwestelijk Delta)
• een groep sterren (heet en lichtblauw van kleur) van dezelfde leeftijd die ook wel Pleiaden of Messier 45 wordt genoemd.
• de zeven wolkenkrabbers in Moskou
• een gebied in Hong Kong (Tsat Tsz Mui)

De Seven Sisters in Noord-Amerika

De naam Seven Sisters komt in de volgende Noord-Amerikaanse landen voor:

• Canada
• Mexico
• Verenigde Staten

Canada

In Canada komt de naam Seven Sisters twee keer voor: Seven Sisters Provincial Park and Protected Area in Brits Columbia en de

Seven Sisters Falls in Canada: dat is een waterkrachtcentrale.

Mexico

In Baja in Mexico is een surfgebied met de naam Seven Sisters.

Verenigde Staten

De naam Seven Sisters komt in de Verenigde Staten voor in Massachusetts. Het gaat dan om een bergketen en wandelroute. Verder zijn er de typische rode rotsen in de Valley of Fire (Las Vegas), de Seven Sisters in San Luis Obispo en de zeven heuvels in Selden, New York.

Legenda

A. Seven Sisters Provincial Park and Protected Area, CanadaB. Seven Sisters bergketen, CanadaC. Seven Sisters Falls, waterkrachtcentrale, CanadaD. Seven Sisters surfgebied, Baja, MexicoE. Seven Sisters bergketen en wandelroute, MassuchettesF. Seven Sisters, Valley of fire, Las VegasG. Seven Sisters heuvels, Selden, New YorkH. Seven Sisters, San Luis Obispo

Seven Sisters Provinciaal Park en beschermd gebied Brits Columbia, Canada

Ten zuiden van Kitwanga, tussen Terrace en Hazelton ligt het provinciaal park en beschermd gebied Seven Sisters. Het ligt niet ver van Highway 16. Het park dankt zijn naam aan de zeven majestueuze bergen die duidelijk zichtbaar zijn. Het park wordt voor veel recreatieve doeleinden gebruikt, maar is en blijft een wildernis. Je kunt zomaar in oog komen te staan met wilde dieren. Daarom wordt aan bezoekers gevraagd om hun voedsel goed te verpakken en niet weg te gooien en de dieren met rust te laten. In het verleden (1920) werd in de buurt van het Seven Sistersgebergte naar onder andere goud en zilver gezocht. Toegang tot het park is niet kosteloos.

Activiteiten

Zoals al eerder aangegeven wordt het park gebruikt voor diverse recreatieve doeleinden. Kamperen, picknicken en het maken van kampvuur zijn toegestaan. Honden mogen niet overal komen en moeten altijd aan de lijn. De activiteiten die je kunt doen bestaan uit:

• kanoën
• vissen
• zwemmen
• fietsen
• wandelen
• paardrijden
• jagen

In de winter kun je er langlaufen en speciale sneeuwschoenwandeltochten maken.

Wandelingen Seven Sisters Provinciaal Park en beschermd gebied Brits Columbia, Canada

Er zijn een aantal wandelroutes die je kunt volgen. Sommige zijn makkelijk begaanbaar en daardoor ook geschikt voor mensen met kinderen.

Watson Lake Trail
Deze wandeling is ideaal voor gezinnen met kleine kinderen. De route is 3 kilometer lang en er wordt 200 meter aan hoogte overbrugd. Het pad is goed onderhouden. Onderweg kom je langs een aantal meertjes en zijn er diverse picknickbanken om uit te rusten.

Cedarvale Trail
Deze route is 3 kilometer lang en voert door verschillende soorten bos. Je komt op een bepaald moment uit aan de voet van een morene. Het is mogelijk om door te wandelen naar de Whiskey Creek Trail.

Hell’s Bells Trail
Deze route is 4 kilometer lang en je kunt die route gebruiken als alternatieve route om vanaf daar halverwege op de Oliver Creek trail komen. Op sommige stukken is het wandelpad behoorlijk modderig.

Whiskey Creek Trail
Deze wandelroute gaat een gedeelte langs een rivier en is 7,2 kilometer lang. Het pad is in het begin (3 kilometer) behoorlijk vlak, maar wordt zodra de rivier wordt overgestoken een stuk steiler. Je wandelt door een een afwisselend bosgebied en komt in de buurt van een gletsjer. Dit gebied wordt ook voor alpinisme gebruikt.

Oliver Creek Trail
De Oliver Creek Trail wandelroute is 17 kilometer lang. Het wandelpad was vroeger de toegangsweg naar een mijn. Tijdens de wandeling wordt een hoogte van 1500 meter overbrugd.

Coyote Creek Trail
Deze route bevindt zich buiten het Seven Sisters Park en is 13 kilometer lang. Het wordt gebruikt voor onder andere bergbeklimmers en zomerskiërs om in het alpine gedeelte van het park terecht te komen.

Seven Sisters surfgebied Baja, Mexico

Het Seven Sisters surfgebied in het Mexicaanse Baja ligt tussen Punta Cono en Punta Rosarito en is ongeveer 643 kilometer lang. De Mexicaanse Highway 1 ligt niet ver van het strand af, maar de wegen naar het strand zijn niet altijd gemakkelijk begaanbaar. De andere vijf punten zijn: Punta Maria, Punta Lobos, Punta Negra, Punta Rocosa en Punta Santa Rosalillita. Zowel beginnende als zeer ervaren surfers kunnen daar hun hart ophalen.

Legenda

A. Seven Sisters surfgebied, Baja, MexicoB. Punta RosaritoC. Punta Santa RosaliítaD. Punta RocosaE. Punta PrietaF. Punta LobosG. Punta MariaH. Punta Cono

Seven Sisters bergketen, wandelroute en Seven Sisters Trail Race in Massachusetts, Amerika

In Pioneer Valley in Massachusetts ligt bergketen Seven Sisters. Het is een onderdeel van Holyoke Range. De zeven toppen van de bergketen liggen tussen Mount Holyoke en Mount Hitchcock. De wandelroute gaat langs de kam van de Holyoke Range en daarbij loop je over de zeven verschillende pieken, met gevarieerde hoogtes. Het wandelgebied is ruig en je overbrugt in totaal een hoogte van 1128 meter. Diezelfde wandelroute wordt ook gebruikt voor het jaarlijkse terugkerende hardloopevenement Seven Sisters Trail Race. Dat is een hardloopwedstrijd van 20 loodzware kilometers.

Bergketens met de naam Seven Sisters

Niet alleen in Massachusetts is een bergketen met de naam Seven Sisters. Dit is ook het geval in Noorwegen, Ierland en Australië. De Seven Sisters in Australië liggen in Queensland en zijn zeven vulkanische bergen.

Valley of Fire Statepark: Seven Sisters Las Vegas

In het Valley of Fire Statepark in Nevada (ongeveer 80 kilometer van Las Vegas verwijderd) liggen zeven roodgekleurde rotsen van zandsteen. Deze rotsen hebben de naam Seven Sisters en stammen uit het Jura-tijdperk. Ze zijn ontstaan door het zand dat door de terugtrekkende zee achterbleef in de vallei. In 1912 werd al een weg door de vallei aangelegd en in 1920 kreeg de vallei de naam Valley of Fire. Bij zonsopkomst en -ondergang kleurde/kleurt alles extra rood, waardoor het leek/lijkt of de hele vallei in brand stond/staat. De rotsen worden door erosie aangetast en zullen vermoedelijk in de toekomst helemaal verdwijnen. Om toegang tot het Statepark te krijgen, moet entree worden betaald.

Seven Sisters van San Luis Obispo

In Californië ligt de plaats San Luis Obispo. Vanaf die plaats tot aan de Pacific liggen de Seven Sisters, zeven vulkanische bergen. Ze vallen onder de bergketen Santa Lucia Range. Ze worden trouwens ook wel de Nine Sisters genoemd, omdat er later nog twee bergen aan toe zijn gevoegd. Andere benamingen voor deze zeven bergen zijn Cerros of Morros. De bergen zijn ongeveer 25 miljoen jaar geleden ontstaan. De bergketen bestaat uit de volgende bergen:

• Morro Rock (177 meter hoog)
• Black Hill (201 meter hoog)
• Cerro Cabrillo/Cabrillo Peak (278 meter hoog)
• Hollister Peak (430 meter hoog)
• Cerro Romauldo/ Bisset Mountain (398 meter hoog)
• Chumash Peak (383 meter hoog)
• Bishop Peak (471 meter hoog)
• Cerro San Luis (394 meter hoog)
• Islay Hill (238 meter)

Legenda

A. San Luis ObispoB. Morro Rock (berg)C. Black Hill (berg)D. Cerro Cabrillo/Cabrillo Peak (berg)E. Hollister Peak (berg)F. Cerro Romauldo/ Bisset Mountain (berg)G. Chumash Peak (berg)H. Bishop Peak (berg)I. Cerro San Luis (berg)J. Islay Hill (berg)

Lees verder

• Seven Sisters in Groot-Brittannië en Ierland

Bron

Krijtrotsen: ze zijn een prachtig natuurverschijnsel. Ze zijn ontstaan in het Krijttijdperk en zijn opgebouwd uit heel veel kleine skeletten van waterdiertjes. Krijtrotsen zijn niet overal te vinden. Nederland en België hebben ze niet, terwijl je ze wel ziet in Denemarken, Duitsland, Frankrijk en Engeland. Verder naar het zuiden toe, kom je ze tegen in het Middellandse Zeegebied. Helaas zijn krijtrotsen onderhevig aan erosie en kan het zomaar gebeuren dat er stukken afbrokkelen.

• Krijtrotsen
• Engeland
• North Downs
• Dover
• White Cliffs brokkelen langzaam af
• St. Margaret’s Bay
• South Downs
• Beachy Head
• Seven Sisters
• Frankrijk
• Noord-Frankrijk: Le Cap Blanc-Nez en Le Cap Gris-Nez
• Normandië
• Franse kust Middellandse Zee
• Kanaaleilanden

Krijtrotsen

Nederland heeft ze niet, maar Denemarken en Duitsland weer wel. Krijtrotsen. Deze zijn lang geleden ontstaan. Om precies te zijn komen ze uit het Krijttijdperk, tussen de 60 en 100 miljoen jaar geleden. Ze bestaan uit skeletten van kleine diertjes, zoals zee-egels, afkomstig uit de zee. Het is niet vreemd om een fossiel in een stuk krijtrots aan te treffen. Het materiaal van een krijtrots is vrij zacht en is onderhevig aan erosie. De soms grillige vormen ontstaan door invloeden van zowel wind als zee. Naast Engeland en Frankrijk zijn er ook krijtrotsen in

Denemarken, Duitsland

en in

het Middellandse Zeegebied

. Sommige krijtrotsen zijn prachtig wit van kleur, maar en zijn ook krijtrotsen met een gele kleur. De bekendste krijtrotsen zullen wellicht die van Dover zijn.

Engeland

In Engeland komen op meerdere plekken krijtrotsen voor, waarvan die bij Dover waarschijnlijk de bekendste zijn. Deze krijtrotsen worden in het Engels The White Cliffs genoemd. Naast The White Cliffs zijn ook vlakbij Dover de krijtrotsen van St Margaret’s Bay En tussen Eastborne en Brighton zijn de krijtrotsen van Beachy Head en Seven Sisters. Tussen Farnham en Dover is een heuvelrug – North Downs – bestaande uit krijtrotsen.

North Downs

North Downs is een heuvelrug van krijtrotsen. Ze liggen in het zuidoosten van Engeland. De North Downs strekt zich uit van Farnham (Hog’s Back) tot Dover (The White Cliffs). Surrey Hills en Kent Downs vallen onder North Downs. Beide zijn beschermde natuur- en plattelandsgebieden. In het Engels Areas of Outstanding Natural Beauty (AONB’s). Er loopt een wandelroute door de North Downs.

North Downs Way
De North Downs Way is een wandelroute door de North Downs. De wandelroute is 245 kilometer lang. Het beginpunt is in Farnham en het eindpunt is in Dover, maar je kunt uiteraard ook de route andersom lopen of slecht een gedeelte ervan. Tijdens deze meerdaags wandelroute kom je door kleine dorpjes, maar ook door mooie natuur.

White Cliffs Dover /

Bron: LoggaWiggler, Pixabay

Dover

De kustlijn, waar de specifieke witte krijtrotsen van Dover liggen, is 24 kilometer lang. Vanaf zee (ferry van Calais naar Dover) zijn de krijtrotsen al duidelijk te zien. Vroeger zat Engeland (Dover) op dat punt ook vast aan Frankrijk (Calais). De krijtrotsen van Dover liggen ongeveer halverwege tussen de plaatsen Deal en Folkestone. Zoals de naam al aangeeft, zijn de krijtrotsen van Dover wit van kleur. Ze behouden hun witte kleur door de erosie. Iedere keer wordt er een fijn laagje door weersinvloeden afgeslepen. Door de erosie zijn ze veel vatbaarder voor afbrokkelen. Om dit tegen te gaan, hebben de bewoners gezorgd voor een groenige aangroei. Dit zorgt voor een beschermende laag. De rotsen hebben een maximale hoogte van ongeveer 110 meter.

White Cliffs brokkelen langzaam af

Dat de White Cliffs ook onderhevig zijn aan erosie blijkt uit het afbrokkelen van stukken rots. Dit gebeurde in 2001 en in 2012. In 2001 brak er door een aardverschuiving rond de honderdduizend ton aan rotsen af, over een lengte van 160 meter. De stukken rots vielen in het lager gelegen Kanaal. In 2012 brak er weer een grote hoeveelheid rots af. Bezoekers worden aan de hand van borden gewezen op het eventuele gevaar van afbrokkelende rotsen.

Wandelen
Vanaf het bezoekerscentrum – National Trust Visitor Centre – is het mogelijk om een wandeling te maken langs en over de krijtrotsen. Er zijn verschillende wandelingen, waaronder de White Cliffs Country Trail. De verschillende wandelroutes variëren van korte tot lange wandelingen. Het bezoekerscentrum is trouwens met de auto of per fiets te bereiken.

St. Margaret’s Bay

Niet ver van Dover verwijderd liggen de krijtrotsen van St. Margaret’s Bay. Ze liggen in de buurt van het dorpje St Margaret’s-at-Cliffe (op een afstand van ongeveer 2 kilometer). Door erosie in in 2011 een stuk rots afgebroken en in zee gevallen. Voor de wandelliefhebbers is er een wandelroute met de naam Frontline Britain Trail. Deze wandeling is 7 kilometer lang. Je loopt dan langs de voet van de rotsen. Bij St. Margaret’s Bay is een strand met een restaurant. Er zijn twee parkeerplaatsen. Bij drukke periodes wordt geadviseerd om in het dorpje St Margaret’s-at-Cliffe te parkeren.

South Downs

Net zoals in North Downs bevinden zich in South Downskrijtheuvels. Het gebied – ongeveer 670 km 2 – strekt zich uit van Hampshire tot de kaap Beachy Head. Er wonen al heel lang mensen in het gebied. Er zijn diverse archeologische overblijfselen te vinden uit de Romeinse tijd. Er zijn diverse wandelingen door het gebied, waaronder South Downs Way.

South Downs Way
De wandelroute South Downs Way is 160 kilometer lang. Deze route werd al duizenden jaren geleden gebruikt. Het beginpunt is bij Winchester en het eindpunt is in Eastbourne, maar je kunt de route uiteraard ook andersom lopen. Tijdens de wandeling komt je onder andere langs de krijtrotsen van Beachy Head.

krijtrotsen Beachy Head bij Eastborne /

Bron: Graham H, Pixabay

Beachy Head

Vlakbij de plaats Eastborne ligt de kaap Beachy Head. Beachy Head bestaat uit krijtrotsen met een maximale hoogte van 162 meter. De krijtrotsen zijn daar de hoogste krijtrotsen van Engeland. Helaas is dit ook een plek die berucht is onder mensen die het leven niet meer zien zitten.

Seven Sisters

Vlakbij Beachy Head liggen de krijtrotsen van Seven Sisters. Ze liggen tussen Brighton en Eastborne, bij het plaatsje Birling Gap. Deze rotsen zijn hoger en witter dan die in Dover en worden dan soms ook als filmdecor gebruikt. Gezamenlijk vormen de zeven rotsen één grote klif. Je kunt zowel op als onder de rotsen wandelen. Ook deze krijtrotsen zijn onderhevig aan erosie. Langs de randen van de kliffen staan waarschuwingsborden. Daarop staat vermeld dat je niet te dicht bij de rand moet komen. Voor wie de Seven Sisters wil bezoeken, moet zich realiseren dat je er niet met de auto kunt komen.

Legenda

A. North DowsB. South DowsC. Engeland: White Cliffs DoverD. Engeland: St. Margaret’s BayE. Engeland: Beachy Head (Eastbourne)F. Engeland: Seven Sisters (Berling Gap)G. Frankrijk: Le Cap Gris-NezH. Frankrijk: Le Cap Blanc-Nez I. Frankrijk: Étretat (Normandië)J. Kanaaleiland: GuernseyK. Frankrijk: Calanque de Chassis (kust Marseille)

Frankrijk

Heel lang geleden zaten Frankrijk en Engeland aan elkaar vast. Dat was het geval met de landtong bestaande uit krijt in het Nauw van Calais. De landtong zelf is helemaal weg, maar bij zowel het Engelse Dover als bij Franse Calais zie je nog krijtrotsen die dus heel lang geleden nog aan elkaar vast zaten. Vlakbij Calais heb je de krijtrotsen van Le Cap Blanc-Nez en Le Cap Gris-Nez. Maar Frankrijk heeft nog meer krijtrotsen, namelijk ook in Normandië.

Noord-Frankrijk: Le Cap Blanc-Nez en Le Cap Gris-Nez

De krijtrotsen van Le Cap Blanc-Nez en Le Cap Gris-Nez liggen in Noord-Frankrijk, in de buurt van Calais.

Le Cap Blanc-Nez
Le Cap Blanc-Nez ligt niet ver van Calais verwijderd. Het hoogste punt ligt 134 meter boven de zeespiegel. Bij mooi helder weer kun je de krijtrotsen van Dover, aan de andere kant van het Kanaal, zien. Je kunt de kaap te voet of per auto bereiken. In de krijtrotsen zitten tal van fossielen van onder meer sponsdieren en zee-egels.

Le Cap Gris-Nez
Le Cap Gris-Nez ligt ongeveer 16 kilometer verder dan Le Cap Blanc-Nez (richting het zuidwesten). Het hoogste punt ligt 50 meter boven de zeespiegel. Le Cap Gris-Nez ligt het dichtste bij het vasteland van Engeland. De afstand tussen dat deel van Frankrijk en Engeland bedraagt 33 kilometer. Beide landen zijn daar door het het smallere Nauw van Calais gescheiden. Het is mogelijk om van Le Cap Blanc-Nez naar Le Cap Gris-Nez te wandelen. Le Cap Gris-Nez werd tijdens de Tweede Wereldoorlog ingepikt door de Duitsers. Zij bouwden er diverse bunkers, waarvan nog restanten te vinden zijn. Vanuit deze bunkers konden ze Engeland in de gaten houden. Tijdens de Canadese invasie vielen er 42 Canadese doden te betreuren.

Etretat /

Bron: Alexsrbija, Pixabay

Normandië

Naast de krijtrotsen in de buurt van Calais, zijn er ook krijtrotsen in Normandië. Deze liggen bij Étretat. Étretat zelf ligt tussen Fécamp en Le Havre in. De meeste krijtrotsen bij Étretat zijn aan de waterkant strak, terwijl er twee zijn die opvallen. Eén van deze krijtrotsen ligt in het water, terwijl de andere krijtrotsen aan het vasteland zitten. De “eenzame” rots – l’Aiguille – is 70 meter hoog en loopt in een punt. De andere rots die opvalt is wordt Manneporte genoemd. Het is een boog, maar veel mensen spreken van een olifant. Als je goed kijkt, kun je dat er inderdaad uithalen. Aan de voet van de krijtrotsen is een prachtig strandje. De krijtrotsen bij Étretat worden drukbezocht. Je kunt de rotsen vanaf het strandje, vanaf de bovenkant of vanaf het water bekijken.

Franse kust Middellandse Zee

Aan de kust bij Marseille zijn de Calanques van Cassis. Dat zijn diverse kreken met krijtrotsen. De rotsen zijn ongeveer 200 miljoen jaar geleden ontstaan. Er zijn krijtrotsen te vinden bij onder andere: Calanque Port-Miou (hier werd vroeger kalk gemaakt), Calanque de Sugiton, Calanque d’En Veau en La calanque de Figuerolles.

Kanaaleilanden

Voor de Franse kust – ter hoogte van Bretagne – liggen de Kanaaleilanden (tevens belastingparadijs). Dit is een eilandengroep die tot de Britse Kroon hoort. Er zijn een aantal kleine eilanden en verder behoren Guernsey en Jersey tot deze eilandengroep. Op het eiland Guernsey zijn langs de hele kustlijn krijtrotsen vinden, al zijn deze niet met die van Engeland te vergelijken. Er zijn tal van mogelijkheden om wandelingen langs de kliffen te maken.

Lees verder

• Mooi natuurverschijnsel: krijtrotsen Denemarken en Duitsland
• Krijt- en zandsteenrotsen: Portugal + Middellandse Zeegebied

Bron