Op 1 juli 2017 opende midden in attractiepark de Efteling, aan het einde van de Pardoes Promenade en op de voormalige Brink, de overdekte familie-attractie: Symbolica paleis der fantasie. Een zogenaamde trackless darkride waarbij je een ritje maakt door magische vertrekken van het paleis en je de wereld van de Eftelingmascotte Pardoes ontdekt.

Verhaal van de attractie

Zoals veel attracties in de Efteling heeft ook Symbolica een verhaal. Bezoekers gaan op audiëntie bij koning Pardulfus. Voordat ze daar aankomen vertelt tovernar Pardoes dat hij een beter idee heeft. Pardoes neemt de bezoekers mee voor een veel leuker en spannender avontuur: een rondleiding door het paleis der fantasie. Hij wil naar plekken waar normaal gesproken niemand komt. Lakei O.J. Punctuel is het niet eens met de plannen van Pardoes, want in het paleis zijn strenge regels van kracht en het is de taak van O.J. Punctuel om ervoor te zorgen dat iedereen ook echt voldoet aan die regels. Pardoes heeft echter maling aan de regels en neemt de bezoekers mee in zogenaamde fantasievaarders. Als de rondleiding is afgelopen zijn de bezoekers te laat voor de audiëntie bij koning Pardulfus en is inmiddels het bal begonnen.

De attractie

De voorshow

Voordat de rit zelf begint krijgen bezoekers eerst een voorshow. In een ruimte wordt het verhaal van de attractie duidelijk gemaakt door poppen van tovernar Pardoes en lakei O.J. Punctuel. De bezoekers volgen Pardoes en dalen via trappen af richting de catacomben van het paleis. Daar kan gekozen worden voor drie verschillende routes: de heldentour, de muziektour en de schattentour. Het grootste gedeelte van de rit is hetzelfde, maar op twee momenten heeft je keuze invloed.

De rit

Eenmaal gekozen kunnen bezoekers in een fantasievaarder stappen en begint de rondleiding. Doordat de voertuigen geen rails hebben is de route niet zichtbaar voor bezoekers. De rondleiding begint in het observatorium waar tovenaar Almar en Pardoes aanwezig zijn. Vervolgens gaat de rit verder richting de panoramasalon waar bezoekers uitzicht hebben over een miniatuurversie van een stad en waar enorme lichtgevende vlinders vliegen. Vanuit de panoramasalon gaat de rit verder richting het botanicum. Hier staan magische planten en er komt een enorme fabelvis tevoorschijn. Hij raakt het glas van het botanicum waardoor het glas breekt en bezoekers moeten vluchten. Pardoes wijst hier de weg. Hier gaan de drie routes uit elkaar en komt elk voertuig in een eigen kamer waar bezoekers via schermen in de fantasievaarders de spiegels tot leven kunnen laten komen.

Na deze kamers volgt het verborgen fantasiedepot. Een drukke ruimte met veel kasten, pilaren en magische voorwerpen zoals een boek dat beweegt. De voertuigen gaan opnieuw uit elkaar en met de schermen in de fantasievaarders kunnen bezoekers objecten die bij hun route passen besturen. Bij de heldentour kunnen er twee ridders bestuurd worden. Bij de muziektour kan een orgel in werking worden gesteld en bij de schattentour kan de kleur van een enorme diamant verandert worden.

Na deze scènes rijden de fantasievaarders samen richting de koningszaal waar de koning, O.J. Punctuel, Pardijn en Pardoes aanwezig zijn. Er wordt gedanst op vrolijke muziek en de fantasievaarders bewegen door de zaal op de maat van de muziek. Na deze scène volgt een galerij waar verschillende schilderijen hangen die tot leven komen, ook is de foto die tijdens de rit gemaakt is te zien. Hierna volgen het uitstapstation en een souvenirwinkel.

Over de attractie

In 2012 waren er al plannen voor Symbolica, maar toen nog met de naam Hartenhof. Die attractie is echter meerdere keren uitgesteld en uiteindelijk werd pas op 11 januari 2016 begonnen met de bouw van de duurste Eftelingattractie ooit. De attractie heeft 35 miljoen euro gekost. Op 1 juli 2017 werd de attractie geopend voor publiek. Met de opening van de attractie kwam er ook een nieuw rijk in de Efteling, namelijk het Fantasierijk. Tot dit rijk behoren onder andere Symbolica, Aquanura, de Pardoes Promenade en restaurant Polles keuken.

De hoofdontwerper van de attractie is Sander de Bruijn. Hij heeft eerder ook tekeningen voor bijvoorbeeld Eftelingattractie Baron 1898 gemaakt. Het trackless ritsysteem is geleverd door het Nederlandse EFT Ride systems. Een ritje in de attractie duurt 7 minuten en per voertuig is er ruimte voor 6 personen. De attractie is geschikt voor de hele familie, maar kinderen onder de 120 cm moeten wel begeleiding bij zich hebben.

Bron

Op ongeveer 150 kilometer afstand van de Zweedse hoofdstad Stockholm ligt het Kolmården djurpark. Dit park is een combinatie van een dierentuin met meer dan zeshonderd diersoorten en een pretpark met verschillende achtbanen en attracties geschikt voor zowel jong als oud. Het park is eenvoudig te bereiken met auto en openbaar vervoer en is voor elke doelgroep een leuk dagje uit.

Dierentuin

Kolmården is met 1,5 vierkante kilometer de grootste dierentuin van Zweden en zelfs één van de grootste dierentuinen van Europa. De dierentuin ligt in een enorm bosgebied en beschikt over meer dan zeshonderd dieren. Kolmården staat bekend om zijn enorm grote dierenverblijven en lijkt in dat opzicht meer op een safaripark dan op een dierentuin. De verblijven zijn zelfs zo groot dat de meeste dieren vanaf de voetpaden niet zichtbaar zijn. Daarom heeft deze dierentuin een kabelbaan over alle verblijven heen. Tijdens de rit zijn alle dieren zichtbaar vanaf grote hoogte en is er een prachtig uitzicht over de Zweedse natuur. Met verschillende dieren in het park worden ook shows gegeven. Zo heeft het park een spectaculaire dolfijnenshow, een roofvogelshow en een zeeleeuwenshow.

Pretpark

Naast dieren heeft Kolmården meer te bieden. Binnen de dierentuin staan namelijk ook verschillende attracties en achtbanen voor jong en oud. Er is een schommelschip, een vliegend tapijt, een rondrit met oldtimers, verschillende kinderattracties en er zijn drie achtbanen. Twee van deze achtbanen zijn geschikt voor de hele familie, maar de derde achtbaan met de naam Wildfire is een achtbaan die alleen geschikt is voor mensen met een sterke maag en stalen zenuwen.

Wildfire

Op 28 juni 2016 ging de houten achtbaan Wildfire open en deze achtbaan heeft de dierentuin wereldwijd op de kaart gezet. Filmpjes en foto’s van deze achtbaan gingen de hele wereld over. Wildfire staat achterin de dierentuin bovenop een berg, maar door de hoge bomen in het park is de baan nauwelijks zichtbaar. Een ketting brengt je naar 56 meter hoogte, maar lang genieten van het uitzicht is er niet bij. Deze achtbaan van de Amerikaanse bouwer RMC neemt bezoekers met 115 km/h mee over een baan van ruim 1200 meter. Met enorme snelheid gaan bezoekers drie keer over de kop en ervaren ze maximaal 4G aan kracht, maar ook meerdere keren gewichtloosheid.

Praktische informatie

Bereikbaarheid

Kolmården is bereikbaar met de auto en ligt op ongeveer 10 kilometer van de snelweg E4. Vanaf deze snelweg staat met borden de route richting het park aangegeven. Er is een grote parkeerplaats op loopafstand van de entree van het park.

Vanuit heel Zweden is het park ook bereikbaar met de trein. Vanaf Stockholm is het ongeveer twee uur met de trein. Vanaf station Kolmården en station Norrköping rijden er bussen die stoppen voor de entree van het park.

Verblijf

Het park heeft een eigen hotel en een eigen camping. Het hotel heeft vier sterren en is ook geschikt voor kinderen. Gasten die verblijven in het hotel hebben gratis toegang tot het park via een speciale ingang. Verder zijn ook alle shows, attracties en activiteiten in het park gratis voor hotelgasten. Het hotel heeft een spa, een binnen- en buitenzwembad en een restaurant voor ontbijt en avondeten.

De camping van het park ligt midden in het park en je slaapt in tenten vlakbij de giraffen, de zebra’s, leeuwen, rendieren en beren. In de tenten staan maximaal drie bedden, maar er is plaats voor meer personen. Er kan een barbecue gehouden worden en eten gemaakt worden met een kampvuur. Ook de camping geeft toegang tot het park en alle shows en attracties.

Bron

Er zijn van die kleine plaatsen met een bepaalde charme die alleen maar in het buitenland voorkomen. Een charme die wordt bepaald door de ligging, omgeving en geschiedenis van de plaats. Maar het is subjectief, een buitenlander zal hetzelfde beweren over de talloze pittoreske stadjes in ons land. In ieder geval is Polopos zo’n typisch Spaans plaatsje dat je helemaal onderdompelt in heerlijke rust en je de hectiek van het dagelijks leven even helemaal doet vergeten. Geen massatoerisme en ander commercieël vertier. Althans, voorlopig. Polopos staat anno 2019 bij de Nederlanders op de kaart vanwege een televisieprogramma bij RTL 4. Mogelijk dat Polopos in de toekomst dus kan rekenen op meer Nederlandse toeristen.

Polopos algemeen

Polopos is een bergdorpje op een hoogte van 800 meter. Het ligt op ongeveer 7 kilometer van de Middellandse Zee zodat er genoten kan worden van een prachtig uitzicht op deze binnenzee. Polopos is gelegen in Andalusië aan de Costa Tropical dat voorheen weer een onderdeel was van de Costa del Sol. Gedurende het hele jaar heerst er een uiterst mild klimaat met een gemiddelde jaartemperatuur van ongeveer 20 graden Celsius. In de buurt van Polopos worden er daarom tropische vruchten gekweekt zoals de mango, banaan, avocado en papaja. Er valt minder regen dan in de omliggende streken vanwege de grotere afstand tot de Atlantische Oceaan en door de beschutting van bergketens die de streek omringen. Sommige gebieden rondom Polopos doen woestijnachtig aan en zijn te vergelijken met de altijd zonnige Amerikaanse staat Arizona.

2019: inwonertal van 60

Polopos ligt enigszins in de buurt van de grote steden Granada en Málaga, maar toch nog op respectievelijk 100 en 150 kilometer. De gemeente waar Polopos toe behoort heeft nog zes andere dorpen binnen de grenzen. Polopos was ooit het grootste dorp met 2.000 inwoners. Anno 2019 heeft het bergdorpje nog maar 60 inwoners, waarvan verreweg het meesten volwassenen zijn. Opmerkelijk is het feit dat Polopos geen winkels heeft, maar afhankelijk is van het equivalent van een SRV-wagen. Verder zijn er ondanks het lage inwonertal twee cafés te vinden in Polopos. Geregeld worden er ter ere van zogenaamde patroonheiligen festivals gegeven en wordt er gefeest.

Overnachtingsmogelijkheden Polopos

Volgens de website van Trivago is er anno 2019 in het centrum van Polopos een hotel/pension te vinden genaamd Posada La Primera Sonrisa, met ruim uitzicht op zee en te boeken tegen een schappelijke prijs. Het hotel biedt rookvrije kamers, een restaurant met bar en lounge, met ontbijt, een luchthavenshuttle, terras en een dagelijkse schoonmaakservice. Er is gratis WiFi en het is huisdiervriendelijk. Een andere plek om te overnachten is Casa Pimienta, een soort bed and breakfast. Gratis WiFi, een tuin, barbecuefaciliteiten, een patio en uitzicht op zee zijn kenmerkend voor deze locatie. Ook hier zijn huisdieren toegestaan.

Historische bouwwerken

In Polopos zijn enkele historische gebouwen te vinden die karakteristiek zijn voor de plaats. Honrabeque de Castillo de Baños is een vestingwerk uit de 16e eeuw en gerestaureerd in de 18e eeuw. De Torre de Cautor, een bouwwerk in de vorm van een kokervormige toren is van origine mogelijk Arabisch en is in de 16e eeuw gerestaureerd. Verder zijn er een aantal kerken te vinden waarvan er een oorspronkelijk een moskee was.

Gastronomie Polopos

Het eten en drinken in Polopos is gevarieerd en karakteristiek voor de streek. Typisch zijn schotels met gefrituurde vis of een stoofpotje van vis. Een heerlijke steak in marinade en varkensreepjes voor de vleeseter. Brood van vijgen, zwarte pudding en donuts maken de culinaire reis af.

In 2019 decor van televisieprogramma RTL 4

Anno 2019 kampt Polopos met een grote leegloop. De afgelopen jaren zijn er steeds meer inwoners vertrokken en de burgemeester wil voorkomen dat Polopos verandert in een spookstadje. In navolging van het RTL 4-programma Het Italiaanse dorp: Ollolai heeft burgemeester Matías Gonzaléz Braos zich opgegeven om Polopos weer een toekomst te bieden. In het programma van RTL 4 genaamd Het Spaanse Dorp: Polopos mogen tien koppels uit Nederland zichzelf, hun vestigingsideeën en ondernemingsplannen presenteren aan de Dorpsraad. De koppels moeten hun best doen om Polopos weer op de kaart te zetten. Via wekelijkse opdrachten kunnen de koppels Polopos onder de aandacht brengen. Uiteindelijk zal er na een aantal rondes een koppel worden gekozen dat voldoende is geïntegreerd en welke een goede bijdrage levert aan de lokale samenleving. Zij krijgen het ereburgerschap en winnen 20.000 euro.

Bron

Wanneer je op de landkaart een lijn trekt tussen het Vlaamse Leuven en het Waalse Namen, ligt precies in het midden van deze twee Belgische steden het kleine dorp Opprebais. Wellicht niet zo bekend, maar dit kleine plaatsje in de provincie Waals-Brabant heeft toch heel wat in petto. In het dorp zelf, dat behoort tot de grotere gemeente Incourt, is een kasteel te vinden. Rondom verdienen een oude steengroeve, enkele kapelletjes die mooi in het groen zijn gelegen en een oude windmolen extra aandacht. Deze windmolen inspireerde de toeristische dienst Hesbaye Brabanconne, wat in het Nederlands Brabants Haspengouw betekent, een bewegwijzerde wandelroute uit Opprebais te laten vertrekken. De wandeling van de molen, oftewel la promenade du moulin, is 8,6 kilometer lang en leidt de wandelaar langs de bezienswaardigheden in de uitgestrekte omgeving.

De dorpskern van Opprebais

Ze vertrekt op het pleintje voor de Sint-Albinuskerk, de wandeling van de molen. Wie een blik op het wandelbord werpt, ziet links achter in de hoek de restanten van wat eens het kasteel van Opprebais was. De eerste vermelding van het bouwwerk in de geschiedenisboeken dateert uit 1440. De oudste delen, waaronder de donjon, stammen uit de dertiende eeuw. Het kasteel werd gebouwd als verdedigingsfort en moest indruk maken met zijn dikke muren uit kwartsiet. Van de slotgracht is vandaag niets meer over. In de zestiende eeuw verloor het fort zijn militaire functie en werd het omgedoopt tot een kasteelboerderij. De site met het kasteel, de kerk en het kerkhof staat geklasseerd als beschermd dorpsgezicht.

Windmolen Gustot

Eens op weg ligt de kleine dorpskern spoedig achter je. Vlakbij het dorp staat de windmolen naar welke deze wandelroute vernoemd is. In de volksmond wordt hij ook wel Gustot genoemd. In 1827 bouwde ene Rosy op deze plek een houten molen op een bakstenen sokkel. De gebroeders Gustot, allebei molenaars, verbouwden hem in 1850 en trokken de molen op in baksteen. Windmolen Gustot is sinds 2014 een beschermd monument. Ieder jaar in juni vindt op deze locatie het feest van het brood plaats.

Steengroeve van Dongelberg

In Dongelberg, een plaatsje verderop, bevindt zich onmiskenbaar een andere trekpleister van de wandeling van de molen. In de oude steengroeve van Dongelberg werd vanaf de tweede helft van de achttiende eeuw kwartsiet ontgonnen dat als straatstenen werd gebruikt. Met het bestraten van de grote verbindingswegen midden negentiende eeuw brak er voor de steengroeve een gouden periode aan. In deze bloeiperiode stelde de groeve meer dan 150 mensen te werk. De spoorlijn Waver-Jodoigne, aangelegd tussen 1887 en 1889, vergemakkelijkte het transport van de stenen. Met de opkomst van het asfalt ging het bergafwaarts en de groeve raakte in verval.

Bekend bij duikers

De oude steengroeve heeft haar industriële rol achter zich gelaten. Ze is tot ver buiten de regio bekend bij duikverenigingen. De groeve heeft een diepte van 40 meter. De zichtbaarheid gaat van 4 tot 6 meter en onder water bevinden zich bezienswaardigheden zoals een stuk van een vliegtuig en enkele spelonkgrotten. De natuur heeft de site duidelijk weer in zijn greep en dat is iets waar je als wandelaar ook rekening mee moet houden. De route loopt bovenlangs de groeve. Hou in de zomer rekening met een dichte begroeiing waardoor het zicht op de groeve belemmerd kan worden.

Oude hoeven en kapelletjes

In de velden valt de weidsheid en het open landschap op van deze plattelandsstreek. Regelmatig kom je op de tocht oude hoeven tegen die veelal zijn opgetrokken uit de plaatselijke gobertangesteen. Ook de kapelletjes die langs de wandeling van de molen liggen, zijn vaak uit dit bouwmateriaal vervaardigd. Dat is ook het geval met de Mariakapel van Eeuwige bijstand die bovenop een heuvel ligt en bereikbaar is via een rustieke trap.

Kapel van Sainte-Ragenufle

Een bijzondere kapel die het vermelden waard is, is die van Sainte-Ragenuffle. Ze werd gebouwd in 1953. Ragenuffle is de beschermheilige van Incourt, de gemeente waartoe Opprebais behoort. Volgens de legende zou deze jonge Merovingische adellijke vrouw het ouderlijk huis zijn ontvlucht om aan uithuwelijking te ontsnappen. In het naburige bos hield ze zich schuil en vond er de dood. Op de plek waar ze stierf, ontspringt een bron en staat nu een fontein. Het water is niet alleen lekker fris, het zou ook koorts genezen. Het is de enige fontein met drinkbaar water in heel de provincie Waals-Brabant. Met Pinksteren, na de misviering, houden de dorpelingen al eeuwenlang een optocht naar deze plek om te bidden en het gezegende water te drinken.

Wandeling van de molen, belangrijkste gegevens op een rijtje

Je wandelt grotendeels over verharde wegen en paden. De route telt wel enkele onverharde wegen en graspaden. Sommige verharde paden zijn smalle weggetjes die tussen de huizen of weilanden door kronkelen. Rolstoelen zijn af te raden, kinderwagens moeten mits enige creativiteit wel kunnen. Ondanks het glooiende landschap zijn de hellingen niet te steil. De voornaamste informatie samengevat in een notendop:

• Benaming: wandeling van de molen in het Nederlands, promenade du moulin in het Frans
• Startplaats: Eglise Saint-Aubin oftewel Sint-Albinuskerk, 1315 Opprebais, het wandelbord staat aan het pleintje voor de kerk
• Lengte, 8,6 kilometer
• Bewegwijzering: groene ruit op een vierkant wit plaatje

Bron

Vakantieplannen worden volop gemaakt. Wat ga je dit jaar doen? Kies je voor zon en strand? Ga je naar de bergen? Of wil je toch liever een vakantie met veel bezienswaardigheden? De mogelijkheden voor vakantie zijn eindeloos. De kosten voor een vakantie kunnen behoorlijk oplopen, maar ook mensen met een beperkt budget kunnen op vakantie gaan. Een goedkope vakantie is mogelijk, zeker als je de verblijfskosten laag weet te houden.

• Overzicht van vakantiekosten
• Stel een vakantiebudget vast
• Tips voor goedkope vakanties waarbij je geen of nauwelijks verblijfskosten betaalt
• Vakantie in eigen huis (staycation)
• Huizenruil
• Oppassen op andermans huis en/of dieren
• Wildkamperen
• Overige tips voor goedkope vakanties
• Selecteer op prijs
• Schuif met je wensen
• Onderhandel over de vraagprijs

Overzicht van vakantiekosten

Als je graag op vakantie wilt, maar niet veel geld hebt, sta je voor een uitdaging. Hoe ga je goedkoop op vakantie?

De kosten van een vakantie zijn zijn opgebouwd uit verschillende posten, denk aan:

• reiskosten (de reis naar je vakantiebestemming en vice versa, maar denk ook aan de reiskosten die je maakt tijdens je vakantie)
• verblijfskosten (overnachtingen, maar denk ook aan toeristenbelasting)
• reisverzekering (dit is een verzekering voor bijvoorbeeld diefstal van je spullen)
• activiteiten tijdens de vakantie (denk aan entreebewijzen, uit eten gaan)
• onvoorziene kosten (als je bijvoorbeeld je tandenborstel vergeet mee te nemen, zul je die tijdens je vakantie moeten kopen)

Al deze verschillende kosten kunnen in hoogte verschillen, afhankelijk van de wensen die je hebt en de keuzes die je maakt. Daarnaast zijn er een aantal andere factoren die de prijs kunnen beïnvloeden:

• In of buiten het hoogseizoen op vakantie gaan: Over het algemeen geldt dat vakanties in het hoogseizoen duurder zijn dan vakanties buiten het hoogseizoen. Ook rond feestdagen zijn vakanties vaak duurder.
• De duur van de vakantie: Hoe langer je op vakantie gaat, hoe meer geld je in het algemeen kwijt zult zijn.

Stel een vakantiebudget vast

De belangrijkste vraag vooraf is: Hoeveel geld kun je of wil je uitgeven aan vakantie? Dat is je vakantiebudget. Voor de een is honderd euro veel geld voor een vakantie, een ander heeft driehonderd euro of meer te besteden. Stel vast wat jouw vakantie mag kosten.

Daarna ga je kijken hoe je dit budget gaat verdelen. Hoeveel kun of wil je besteden aan reizen? Hoeveel aan verblijf? Wat zijn bijkomende kosten voor bijvoorbeeld een museum bezoeken of uit eten gaan?

Verblijfskosten vormen vaak een groot deel van je vakantiebudget. Maar het is mogelijk om verblijfskosten laag te houden. Er zijn mogelijkheden waarbij je geen of nauwelijks verblijfskosten betaalt. Een goedkoop verblijf dus. Er zijn ook vakantiemogelijkheden waarbij verblijfskosten (veel) lager kunnen liggen dan gemiddeld. In beide gevallen is het belangrijk om rekening te houden met je vastgestelde vakantiebudget.

Tips voor goedkope vakanties waarbij je geen of nauwelijks verblijfskosten betaalt

Vakantie in eigen huis (staycation)

De goedkoopste vakantie is de vakantie in eigen huis, ook wel staycation genoemd. Ook wanneer je niet weggaat, kun je een leuke vakantie hebben. Mensen kunnen heel uiteenlopende redenen hebben om thuis te blijven. Een nadeel van deze optie kan zijn dat je bezig blijft met de dingen die je normaal ook doet en dus geen echte vakantie hebt. Als je op internet zoekt naar staycation tips vind je adviezen om van jouw thuisvakantie een succes te maken.

Huizenruil

Bij huizenruil ruil je van huis met andere mensen. Als je geen staycation wilt, is huizenruil misschien iets voor je. Je gaat goedkoop op vakantie in het huis van een ander. Er zijn wel zaken waar je rekening mee moet houden, zoals bijvoorbeeld het klaarleggen van je WiFi-code en een overzicht van belangrijke telefoonnummers.

Er zijn verschillende websites die bemiddelen, zoals de website van Home exchange. Home exchange is een grote aanbieder en werkt wereldwijd. Een ander voorbeeld van een website die bemiddelt is de website van Holidaylink. Holidaylink heeft een jarenlange ervaring met huizen ruilen, al in 1953 werd de basis gelegd voor het bedrijf.

Oppassen op andermans huis en/of dieren

Er zijn mensen die een oppas zoeken voor hun huis als ze zelf weg zijn. Soms zoeken ze niet alleen voor hun huis, maar ook voor hun dier(en) een oppas. Dit lijkt op huizenruil, maar bij deze optie verblijven er geen mensen in jouw huis. De termijn waarvoor een oppas wordt gezocht kan erg uiteenlopen: van een paar dagen tot een paar maand of langer.

Een voorbeeld is Huisoppas. Bij Huisoppas is er een aanmeldprocedure, waarbij je gegevens en referenties worden nagegaan. Ook vindt er een gesprek plaats met een consulent voordat je gaat oppassen. Oppassers en oppasadressen staan niet op de website.

Op de website van Huisoppas kun je meer informatie vinden en je aanmelden.

Een ander voorbeeld is de Huizenoppassite. Bij de Huizenoppassite staan oppassers en oppasadressen wel op de website. Je bent zelf verantwoordelijk voor het inschatten van de betrouwbaarheid van de mensen die zich aanbieden. Ook ben je zelf verantwoordelijk voor het maken van goede afspraken met de mensen met wie je een deal wilt.

Wildkamperen

Bij wildkamperen sta je niet op een camping of vakantiepark, maar kampeer je gratis in de vrije natuur. In sommige landen mag je wildkamperen, zoals in Noorwegen, Finland en Zweden. In deze landen is wildkamperen toegestaan op grond van het Allemansrecht: iedereen heeft het recht van de natuur te genieten. Belangrijk bij deze vorm van kamperen is respect voor de natuur. Je afval neem je mee. Nadeel van deze vorm van kamperen kan zijn dat er geen voorzieningen zijn. Als je op internet zoekt naar wildkamperen vind je veel informatie over deze manier van kamperen.

Maar ook in Nederland zijn er een aantal locaties waar wildkamperen is toegestaan. Dit is het paalkamperen. Paalkampeerplaatsen zijn te vinden met behulp van coördinaten op je GPS. Bij elke paalkampeerplek is plaats voor maximaal 3 kleine trekkerstenten. Je mag hier maximaal 72 uur verblijven. Staatsbosbeheer heeft een website waar je meer informatie kunt vinden over deze vorm van kamperen.

Overige tips voor goedkope vakanties

Selecteer op prijs

Bij veel aanbieders heb je de mogelijkheid om een prijsklasse of een maximum prijs in te voeren voor je vakantie. Je kunt op die manier zien of de vakantie binnen je vakantiebudget past. Selecteren op prijs kan niet alleen wanneer je een vakantiewoning, kampeerplaats of hotelkamer wilt boeken, maar ook wanneer je kiest voor overnachten in een bed en breakfast of bij een local.

Schuif met je wensen

Wanneer de prijs voor je vakantie hoger ligt dan je vakantiebudget, kun je kijken of de gewenste bestemming wel binnen je bereik ligt wanneer je de duur van je vakantie aanpast, in een ander seizoen gaat of je je wensen ten aanzien van je verblijf aanpast. Schuif met je wensen tot je een vakantie hebt gevonden die past binnen je budget.

Onderhandel over de vraagprijs

Je kunt zelf met de aanbieder gaan onderhandelen over de gevraagde prijs voor een vakantie. Dit kun je altijd proberen, maar de kans op succes is groter als je zo kort mogelijk voor je vakantie een verblijf gaat regelen. Op vakantieparken zijn lang niet altijd alle huisjes geboekt. Ook voor kampeerplaatsen en hotelkamers geldt dat ze lang niet altijd allemaal geboekt zijn. Een aanbieder is dan sneller geneigd jouw bod te accepteren, hij verdient liever minder op een huisje, kampeerplaats of kamer dan helemaal niets.

Bron

Dera betekent begraven en Gai betekent haan. Dera gai betekent vertaald naar het Nederlands dus het begraven van de haan. Op heel Aruba zijn er op 24 juni elk jaar vieringen ter gelegenheid van het feest. Het feest was eerst een oogstfeest dat werd gevierd door de indianen maar met de komst van de missionarissen naar het eiland werden er kerkelijke elementen aan het feest toegevoegd. Hoewel er in andere landen wel soortgelijke feesten bestaan is dit feest toch uniek. In deze vorm komt het alleen op Aruba voor. Wat is het precies en hoe wordt het gevierd?

• Oorsprong van het feest
• Indiaanse invloeden
• Kerkelijke invloeden
• Hoe wordt het feest Dera Gai gevierd
• Dera Gai: het begraven van de haan
• Waar staat de haan symbool voor?
• Vuren
• Onthoofding van de haan
• Viering in Santa Cruz

Oorsprong van het feest

Het feest stamt uit 1862. Het feest zou zijn over komen waaien uit Mexico via Guatemala en Venezuela. Er is ook duidelijk een link met de viering van Sint jan in Europa. Dat blijkt wel uit de vuren die er aangestoken worden bij de viering. Bij dit feest wordt niet alleen de geboortedag van Johannes de Doper gevierd maar het is ook een oogstfeest. Eigenlijk is het dus een combinatie van twee verschillende feesten. In Europa worden er op 24 juni veel vuren ontstoken vanwege het midzomerfeest, dat is ook een soort oogstfeest. Hoewel de zonnewende zelf op 21 juni is. Op Aruba heeft het feest echter niets te maken met de langste dag. In Aruba heb je ook eigenlijk niet echt een langste dag omdat daar bijna het hele jaar de zon rond 19.00 ‘s avonds ondergaat en ongeveer 6.00 ‘s ochtends opkomt.

Indiaanse invloeden

Oorspronkelijk vierden de indianen in Zuid- en Midden-Amerika en ook op het eiland oogstfeesten. Uit angst voor de goden brachten zij offers om ervoor te zorgen dat nieuwe oogsten niet zouden mislukken. In vroeger tijden werd het restant van de oude oogst in brand gestoken omdat daarvan een reinigende werking uit zou gaan.

Kerkelijke invloeden

Met de komst van twee Spaanse missionarissen werd er een kerkelijke tint aan het feest gegeven. De dag dat het gevierd wordt is de geboortedag van Johannes de Doper. De onthoofding van de haan verwijst naar de onthoofding van Johannes de Doper en zelfs de haan is een verwijzing naar een Bijbelse gebeurtenis. Het merendeel van de bevolking op het eiland is katholiek.

Hoe wordt het feest Dera Gai gevierd

Overal op het eiland worden bijeenkomsten georganiseerd in allerlei verschillende buurthuizen. Er wordt gezongen, gedanst, gegeten en gedronken. De traditionele kleren die men draagt bij het feest zijn voornamelijk in de kleuren geel en rood. Geel staat voor de Kibrahachabomen die als ze in bloei zijn een prachtige gele bloesem laten zien. Het rood staat voor het vuur.

Dera Gai: het begraven van de haan

In vroeger tijden werd een haan in de aarde begraven op een zodanige wijze dat zijn kop boven de aarde uit bleef steken. Tegenwoordig gebruikt men geen echte haan meer maar een nephaan of een kalebas en wordt deze ook niet meer begraven. Tijdens een traditionele dans mag een ieder proberen om de haan te onthoofden. Er wordt geslagen met een speciaal versierde stok die palo di bati of maishi heet. Dit wordt geblinddoekt gedaan. Het onthoofden van de haan staat voor de onthoofding van Johannes de Doper. Het bloed dat bij de onthoofding in de aarde stroomt staat voor vruchtbaarheid. Degene die het lukt om de haan te onthoofden wordt de Juan of Juanita genoemd. Tegenwoordig is dat dus degene die de nephaan of de kalebas kapot slaat.

Waar staat de haan symbool voor?

Het begraven van de haan zou te maken hebben met het verhaal van Petrus. De haan kraaide drie keer toen Petrus werd gevraagd of hij Jezus van Nazareth kende. Het kraaien van de haan kan dus niets goeds betekenen. Het is een soort wraak nemen op de haan. Degene die tijdens de traditionele dans probeert om de haan te onthoofden met een blinddoek voor, mag het drie keer proberen daarna is iemand anders aan de beurt. Voordat men het mag proberen wordt hij of zij eerst een aantal keren rond gedraaid zodat het moeilijk is om je nog te oriënteren. Als iemand met de stok de grond raakt tijdens een van zijn pogingen verliest hij ook de beurt.

Vuren

Nadat het iemand gelukt is om de haan te doden wordt deze door iedereen gefeliciteerd en worden de vuren aangestoken. Bij het vuur worden verhalen verteld, er wordt gelachen, gezongen en voornamelijk gegeten en gedronken. Tijdens het branden van het vuur wordt er ook over het vuur heen gesprongen, dat zou namelijk ziektes en ongeluk voorkomen. Het lied dat van oudsher bij het feest gezongen wordt zou uit 1862 stammen.

Onthoofding van de haan

De onthoofding van de haan refereert aan de onthoofding van Johannes de Doper op wiens geboortedag het feest gevierd wordt. In de tijd dat Johannes in het Romeinse Rijk volgelingen aan het dopen was, was Herodes Antipas koning van Galilea en Perea. Herodus begon een relatie met Herodias, de vrouw van zijn broer. Hij scheidde van zijn vrouw en trouwde met haar. In de ogen van Johannes en de goddelijke wet waren deze gedragingen van Herodus verwerpelijk. In zijn preken sprak hij er dan ook afkeurend over. Omdat Johannes populair was onder het volk werd Herodus bang voor een opstand en liet hij Johannes arresteren. Toen Salomé, de dochter van Herodias voor Herodus danstte was hij zo enthousiast dat zij hem om iets mocht vragen. Zij vroeg om het hoofd van Johannes vanwege het kwaad dat hij gesproken had over haar moeder en Herodus voelde zich genoodzaakt om het verzoek toe te kennen.

Viering in Santa Cruz

Zo’n honderd jaar geleden werd in een van de dorpjes op het eiland Santa Cruz genaamd al overgegaan op een ander ritueel dan het begraven van de haan. Op een tafeltje worden allerlei vlaggen in verschillende kleuren gezet. Dan mag iedereen om de beurt proberen om het juiste vlaggetje te pakken. De deelnemers worden geblinddoekt en moeten proberen om het gele vlaggetje te pakken. Degene die de gele vlag bemachtigt is de winnaar.

Bron

Rieden is een kleine plaats midden in het groen in de Duitse deelstaat Rijnland-Palts. Je kan in de Riedener Waldsee gaan zwemmen in een prachtig stuwmeer of gaan wandelen op het bijna dertien kilometer lange Traumpfad Waldseepfad Rieden. Voor wie dit te lang vindt, is er ook het Traumpfadchen van vijf kilometer. Het dorp ligt in een oude vulkaankrater of caldera. Rond het dorp wordt vulkanische tuf gewonnen, Riedener Tuff genaamd. Verder kan je ook gaan proeven van het ijzerhoudende water uit de nabijgelegen Sauerbronnen.

Waar ligt Rieden in de Eifel?

Rieden ligt in de Duitse

Vulkaaneifel

, in de deelstaat Rijnland-Palts en in de Landkreis Mayen-Koblenz. Je vindt Rieden op zo’n 40 kilometer onder

Koblenz

en op zo’n 15 kilometer boven

Mayen.

Rieden ligt in een dal dat werd uitgesleten tijdens de laatste ijstijd. Het ontstaan van de streek rond Rieden is vergelijkbaar met het ontstaan van de

Laacher See

. Het zijn beide caldera’s. Rond Rieden zijn er heel wat vulkanische kegels. Een deel van het dorp, de Riedener Mühlen, is sinds 1973 een luchtkuuroord. Het eerste luchtkuuroord uit de Kreis!

Waldsee Rieden

Door de gemeente Rieden vloeit de Rehbach, die uiteindelijk uitvloeit in de Waldsee Rieden. Aan de andere kant van het meer vloeit de rivier naar het Riedener Tal om uiteindelijk uit te monden in de Nette. De Waldsee is een stuwmeer, voltooid in 1982 en werd dus kunstmatig gecreëerd, vooral met het oog op toerisme. Desondanks ziet het vier hectaren grote meer er erg natuurlijk uit.

Zwemmen

In de Waldsee (bosmeer) van Rieden mag je gratis gaan zwemmen. Er zijn een paar kleedhokjes voorzien en je kan gaan zitten op het grasveld naast het meer. In het meer is een ponton waar je naartoe kan zwemmen en waar je kan gaan uitrusten. Het meer is omgeven door planten. Er zitten vissen in en er zwemmen eendjes rond.

Met de pedalo het meer over

Aan het meer kan je ook pedalo’s of bootjes huren. Erg groot is het meer niet dus je bent snel over en weer. Wel kan je aan boord van een pedalo of een bootje mooie foto’s schieten van de omliggende beboste heuvels en van de waterkant.

Genieten van flora en fauna

Waar water is, zijn beestjes en insecten. Het is aan de Waldsee Rieden niet anders. Je ziet er heel wat soorten libellen, er zwemmen eenden rond, er zijn vlinders in alle maten en kleuren en met wat geluk zie je roofvogels over vliegen. In het water kan je genieten van prachtige waterlelies. De waterval over de trappen aan de andere kant van het meer maakt het geheel af.

Fotogenieke plaats

Met zo veel natuurschoon is Waldsee Rieden een erg fotogenieke plaats. Je kan hier gerust komen voor een fotoshoot voor een communie, lentefeest, verjaardag of een trouwpartij. Vooral de waterval levert mooie beelden op.

Riedener Tuff

De ondergrond bestaat uit tufsteen. Deze steensoort fungeert als een spons en houdt het regenwater vast. Met dit regenwater en de nabijgelegen bronnen wordt gezorgd voor het drinkwater van onder andere de stad Mayen. De tufsteen gewonnen in Rieden wordt verwerkt tot onder andere bouwstenen, vensterbanken en grafstenen. De Marienkapelle en enkele huizen van Rieden zijn met tufsteen gebouwd. Ook voor de bakoven is deze steen perfect.

ijzerhoudend bronwater

Sauerbron

Kneippbecken

Sauerbronnen

In het westelijk deel van de gemeente liggen Sauerbronnen. Het water uit deze bronnen bevat zeer veel ijzer en kan zonder gezuiverd te worden, worden gedronken.

Kneippbecken

Een geliefde bezigheid van de Duitsers is het Kneippen. Sebastian Kneipp was een Duitse priester en de grondlegger van de natuurgeneeskunde. Hij is vooral bekend voor de Kneippkuur gebaseerd op hydrotherapie. Hij verkondigde dat het heel gezond was om op blote voeten te lopen op bedauwd gras en om koude waterbaden te nemen met de benen en de voeten. Naast de Sauerbron vind je zo’n Kneippbecken. Je kan hier door koud water lopen tot op kniehoogte.

Traumpfad en Traumpafdchen

De Eifelstreek telt zo’n 26 Traumpfaden, keurig bewegwijzerde wandelpaden variërend tussen 10 en 20 kilometer lang. Voor de Traumpfaden volg je de oranje bordjes met een witte weg. Toen er kritiek kwam dat die Traumpfaden toch wel lang waren en dat niet iedereen zo ver kon wandelen, werden de Traumpfadchen in leven geroepen. Meestal in dezelfde streek als de Traumpaden maar veel korter. Om deze wandelpaden van zo’n vijf kilometer te wandelen, volg je de lichtblauwe bordjes met een witte weg. Ook in Rieden vind je beide wandelpaden broederlijk naast elkaar: het 14,2 kilometer lange Waldseepfad Rieden en het vijf kilometer lange Riedener Seeblick.

Traumpfad Waldseepfad Rieden

Het Traumpfad Waldseepfad Rieden is 14,2 kilometer lang. Zoals alle Traumpfaden is ook deze wandeling lusvormig. Je kan dus in principe overal beginnen aan de wandeling. Aan Waldsee Rieden is echter een grote parking voorzien. Je kan dus het makkelijkst hier starten. Je vertrekt naast het meer en komt eerst bij de Sauerbron. Daarna volg je de Rehbach naar het dorp Rieden. Daarna gaat het door het bos. De weg stijgt bijna zonder dat je het merkt. Na het bos kom je bij een open vlakte en daarna terug door een bos, het “Tannenwäldchen”. Zo kom je bij de Gänsehals, een grote zendmast waar je in mag klimmen en die altijd open is. Vanop de zendmast heb je een prachtig zicht over de omgeving en op het Neuwieder Becken. Door een ander bos en langs open velden kom je vervolgens bij de Gänsehalshütte, waar je ook een schitterend uitzicht over de streek hebt. Bij Udelsheck heb je een schitterend uitzicht over het Nettetal en Kirchwald. Vervolgens gaat het naar het Laubwald, waar een zee aan grote rotsblokken ons opwacht. En dan nader je terug het beginpunt: de Riedener Waldsee. Voor deze wandeling moet je toch ruim vier uur rekenen.

Traumpfadchen Riedener Seeblick

Voor wie 14,2 kilometer iets te veel van het goede vindt, is er het Traumpadchen Riedener Seeblick. Deze lusvormige wandeling is slechts vijf kilometer lang. Het vertrekpunt is hier ook de Waldsee maar deze keer vertrek je tussen de vakantiehuizen door naar boven. Je gaat boven het bos in en krijgt een spectaculair uitzicht over de streek. Voorbij een schuilhut gaat het, door bossen en over weiden. Na weer een schuilhut kom je bij de Udelsheck. Na nog een paar meter heb je een schitterend uitzicht over Rieden. Van hieruit gaat het terug bergaf. Door het dorp Rieden gaat het naar het Kneippbecken. Vul je drinkfles bij aan de Sauerbrunnen en na enkele meter ben je alweer terug bij Waldsee Rieden. Voor deze toer moet je toch ook een kleine twee uur rekenen.

Traumpfad wegwijzers

Traumpfad

Traumpfadchen

In de buurt verblijven en gaan eten

Vakantiedorp

Aan de Waldsee in Rieden werd in 2005 op de nabijgelegen heuvel een heel vakantiedorp gebouwd. Je verblijft er in bungalows met terras en met zicht op het bosmeer. In sommige zijn honden toegelaten. Voor wie iedere dag het water in wil, leuke uitstappen wil maken en ‘s avonds wil genieten van een zonsondergang op het meer.

Eten en drinken

Direct aan het meer heb je een restaurant. Hier kan je gaan eten terwijl je geniet van de zwemmende mensen en het natuurschoon. Op de heuvel bij het vakantiedorp heb je een Italiaan en een ijsjesbar. Goed voor een snelle hap, eveneens met zicht op het bosmeer.

Bron

In de Vulkaaneifel zijn er heel wat bewegwijzerde wandelingen. Je hebt er natuurlijk de vele Traumpfaden en de kortereTraumpfadchen. Maar daarnaast zijn er nog tal van andere wandelingen, zoals bijvoorbeeld de wandeling “Im Tal der Wilden Endert”. Een prachtige wandeling in elk seizoen naast de Endert, de rivier die zich door bossen en weilanden slingert en langs de waterval (met als bijnaam de Rausch) naar beneden dondert. Niet voor niets werd deze wandeling genomineerd als mooiste wandeling voor 2019.

wandeling naast de Endert

Im Tal der Wilden Endert, ligging

De wandeling “Im Tal der Wilden Endert” ligt in de

Vulkaaneifel

. Het beginpunt van de wandeling ligt in

Ulmen

. Je vindt deze stad tussen

Kaiseresch

en

Daun

. Het eindpunt van de wandeling bevindt zich in Cochem, bij de

Moezel

.

Rausch

Wandelingen in de Vulkaaneifel

Duitsers zijn stevige wandelaars. Je vindt dus overal in de streek bewegwijzerde wandelingen. Zo zijn er de vele Traumpfaden, aangeduid met een oranje bordje met een witte weg op. In 2017 kwamen hier de Traumpfadchen bij, de kleinere broertjes van de Traumpfaden want veel korter in afstand. Deze worden aangegeven door blauwe borden met een witte weg in. Naast deze wandelingen vind je overal tal van andere bewegwijzerde wandelwegen. Korte en lange, met en zonder thema. Wandelingen langs natuurleerpaden, wandelingen rond de vele maren, wandelingen met als thema leisteen, wandelingen met als thema vulkanisme en wandelingen naast de vele waterlopen. Ook de twintig kilometer lange wandeling “Im Tal der Wilden Endert” is zo’n wandeling. Hoogtepunten van deze wandeling zijn de Rausch, een spectaculaire waterval in een prachtig kader en de vele molens naast de Endert.

Im Tal der Wilden Endert: de wandeling

Voor deze pittige wandeling zijn stevige stapschoenen aanbevolen. Onderweg zijn er heel wat mogelijkheden om iets te gaan nuttigen aan Klooster Maria Martental of in een van de molens. Bij warm weer is het toch aangenomen om een fles water mee te nemen. Voor de hele wandeling moet je toch zo’n zes uur rekenen. Vermijd deze wandeling bij regenweer, aangezien de paden dan wel glibberig en modderig kunnen worden.

Start in Ulmen of Cochem

Je kan de wandeling “Im Tal der Wilden Endert” starten in Ulmen of Cochem. Met één blik op de kaart zie je dat het verstandiger is de wandeling in Ulmen te beginnen. Tenzij je natuurlijk houdt van flink klimmen! In Ulmen sta je op 400 meter hoogte en ga je eerst naar 497 meter om daarna af te dalen naar 83 meter aan de Moezel.

Twintig kilometer stroomafwaarts

Start aan de burcht van Ulmen

Je begint de wandeling aan de burcht van Ulmen, die hoog boven het Ulmener Maar troont. In dit maar, het jongste Eifelmaar van de Vulkaaneifel, mag gezwommen worden en in de zomer zie je hier dan ook heel wat volk. Van hieruit gaat het over de Ulmener Martberg naar het “Antoniuskreuz”. Het kruis dateert uit de zeventiende eeuw. Volgens een legende zou Heinrich von Ulmen aan het kruis een zakje met aarde uit het graf van Jezus Christus hebben begraven. Daarna gaat het verder door het bos, langs de “Karolingersweg”.

naast de Endert

Voorbij de Rausch
Via de “Karolingersweg” kom je uit bij een van de hoogtepunten van de wandeling: de Rausch. Je hebt nu ongeveer acht kilometer afgelegd. De Rausch (razernij in het Duits) is een spectaculaire waterval van zo’n zeven meter. Vooral in het voorjaar zorgt dit voor een prachtig schouwspel. In de zomer is de “Rausch” vaak herleid tot een dunne waterstraal en in de winter kan het al eens gebeuren dat het water bevriest. Bij goed weer kan je je voeten afkoelen in het lager gelegen waterbekken of even een hapje eten met als achtergrondmuziek het gekwetter van de vogels en het ruisen van de waterval. Via een kleine brug kom je daarna uit bij de Wallfahrtskirche Maria Martental met het gelijknamige, prachtige klooster. Hier stoppen talrijke pelgrims op weg naar Santiago de Compostela. In de kleine kloosterwinkel kan je terecht voor postkaarten en kettingen met allerhande kruisjes. Heb je geluk, dan zegent de priester je ketting. In de kloostertuin kan je iets gaan nuttigen op het terras.

Van de ene watermolen naar de andere

Daarna wandel je voorbij de Naoleonsbrücke. Hier passeerde vroeger de postweg tussen Trier en Koblenz. Een klein pad loopt vervolgens terug naast de rivier. Eens stonden hier 28 molens naast de rivier. Hierlangs werden meel en graanproducten vervoerd. Geen eenvoudige klus! Sommige van deze molens werden gerenoveerd en zijn nu terug bewoond. In enkele kan je iets gaan nuttigen of zelfs een nachtje doorbrengen.

Naar Cochem!

Langzaamaan wordt het pad terug breder en komen we aan in Cochem. Het is hier dat de kleine rivier de Endert in de machtige

Moezel

uitmondt. Wie nog puf heeft na deze mooie maar vermoeiende wandeling kan de stad Cochem gaan bezichtigen en een bezoekje brengen aan de Reichsburg uit de twaalfde eeuw die hoog boven de stad uittorent of de stoeltjeslift nemen voor een panoramisch zicht over de Moezel.

Andere inloopmogelijkheden

Je kan deze wandeling van Ulmen naar Cochem afleggen maar als twintig kilometer in een keer je wat te veel lijkt, kan je de wandeling natuurlijk ook in verschillende malen afleggen en op andere plaatsen beginnen. Start je vanuit een andere plaats, dan volg je witte borden met een groene weg in, de omgekeerde markering van de hoofdweg dus.

Alflen

Je kan de wandeling starten vanuit Alflen. Hier is een parkeerplaats. Na een kleine drie kilometer kom je op zo’n twee kilometer van de Rausch uit. Hierna kan je naar links en in zes kilometer naar Ulmen lopen of naar rechts en in veertien kilometer naar Cochem gaan.

Leienkaul

De parking van Leienkaul is zo’n twee kilometer van de Rausch verwijdert. Start je in Leienkaul, dan kom je door het hart van de leistreek. Je kan dan ook de wandelingen rond Müllenbach en Laubach meepikken als je wil.

Kaisersesch

Verblijf je in Kaiseresch, dan moet je vijf kilometer afleggen naar de Rausch en kom je voorbij Leienkaul. Van de Rausch naar Ulmen moet je acht kilometer rekenen en van de Rausch naar Cochem zo’n twaalf kilometer.

Büchel

Vanuit de luchtmachtbasis in Büchel is het 3,2 kilometer naar de hoofdwandeling. Je komt dan uit op zo’n zeven kilometer boven Cochem en kan nog genieten van enkele molens, namelijk de Göbels Muhle, de Osters-Mühle, de Thönnesgens-Mühle en de Schneiders-Mühle. Ga je richting Ulmen dan moet je nog 13 kilometer lopen en passeer je de Rausch.

Landkern

Een derde mogelijkheid is vanaf de parking in Landkern. Van hieruit is het zo’n vijf kilometer. Je ziet nog twee molens en moet nog zo’n zeven kilometer naar Cochem afleggen.

2019: nominatie als mooiste wandeling van 2019

In 2019 werd de wandeling “Im Tal der Wilden Endert” genomineerd als mooiste wandeling voor 2019. Elk jaar worden er verschillende lokale en grotere wandeling genomineerd. Daaruit kan de bevolking dan een grote en een lokale wandeling kiezen. Deze twee wandelingen krijgen dan de benaming “mooiste wandeling + het jaartal”. Een hele eer!

Bron

Het eiland Ischia is gelegen in de Golf van Napels en is eigenlijk een vulkaan. Het eiland behoort tot de Flegreïsche eilanden samen met de eilanden Procida, Vivara en Nisida. Ischia is onderdeel van de provincie Napels. Dit hele gebied is onderdeel van de geologisch actieve caldera Campi Flegrei, een supervulkaan. Op Ischia zijn veel bezienswaardigheden te vinden voor de nieuwsgierige toerist die er behagen in schept meer te weten te komen over de rijke historie van de Flegreïsche eilanden. Maar ook om terecht te komen in een oase van rust. Ischia staat bekend als kuureiland waar je heerlijk kunt ontspannen.

Algemene informatie eiland Ischia

Met een oppervlakte van bijna 47 km2 is Ischia ongeveer zo groot als de gemeente Hilversum. De 60.000 inwoners zijn verdeeld over zes kleine plaatsen waarvan het stadje Ischia de grootste is. Het hoogste punt is de berg Monte Epomeo welke zich 787 meter boven de omgeving verheft. De berg heeft vruchtbare hellingen waar boeren zich bezighouden met wijnbouw. Ischia wordt door de bossen die er op het eiland te vinden zijn ook wel ‘het groene eiland’ genoemd. Ook zijn er vele exotische, prachtige bloemen en planten te vinden. Vlak naast de stad Ischia ligt een klein eiland dat met een dam aan het eiland Ischia is verbonden. Op dit kleine eiland is een kasteel te vinden dat al meer dan 2000 jaar bestaat en de naam Castello Aragonese draagt. Als kuuroord is Ischia interessant voor bezoekers vanwege haar modderbaden en thermale bronnen. De mineralen uit het daar aanwezige bronwater hebben een heilzame werking op verschillende kwalen.

Beknopte geschiedenis Ischia als onderdeel van de Campi Flegrei

Oorspronkelijk is Ischia ontstaan door vulkaanuitbarstingen, waarbij de laatste eruptie stamt uit 1302. Sinds die tijd zijn er in het gebied talloze aardbevingen geweest, met name in de 18e en de 19e eeuw. Ook in 2017 was er nog een beving waarbij twee mensen om het leven kwamen. Het gehele gebied van de Flegreïsche eilanden is geologisch actief. Bekend is dat de Golf van Napels, waar Ischia in gelegen is, één grote caldera van een supervulkaan is genaamd Campi Flegrei.

Al in de achtste eeuw voor Christus werd Ischia bezet door de Grieken die het eiland innamen vanwege de grote minerale rijkdom die het eiland te bieden had. Ze noemden het eiland ‘Apeneiland’. Ischia was het zenuwcentrum van de handel door de Grieken toentertijd waarbij de Carthagers, Syriërs en de Etrusken de handelspartners waren. De opkomst van het Romeinse Rijk in de 4e eeuw voor Christus betekende het einde van de Griekse overheersing op Ischia, dat in het centrum van het Romeinse Rijk lag.

Bron: Alexofficerichards, Pixabay

Praktische informatie Ischia

Om op Ischia te komen is het raadzaam om met de ‘traghetto’, een langzame veerboot, te reizen vanuit Napels. Het tripje duurt ongeveer anderhalf uur. Er zijn snellere boten die je kunnen begeleiden naar het eiland, maar dan betaal je ook meer. Bij aankomst is het handig om een buskaartje te kopen omdat je zo gemakkelijk op de verschillende mooie plekken op het eiland komt. Omdat het eiland veel te bieden heeft voor de cultuurhistorisch ingestelde toerist is het raadzaam je voor te bereiden zodat je niets zult overslaan. De inwoners zijn zeer gastvrij, ongeveer 90% van de Ischianen verdient zijn brood met toerisme. De voertaal is Italiaans, maar vooral de jongere bewoners van Ischia zijn ook Engelstalig. Men kan er uren rondzwerven in de vele straatjes die door de stadjes slingeren waarbij de een na de andere bars en winkeltjes bezocht kunnen worden. Ischia Porte is het commerciële gedeelte van Ischia-stad en Ischia-Porte is bekend vanwege de oude historische stadskern. Forio kan bezocht worden door toeristen die geïnteresseerd zijn in keramiek en fraaie oude kerkjes waarbij de Chiesa del Soccorso een geliefde plek is. De zuidkust van Ischia is wat minder toeristisch. Met name Sant’Angelo is een pittoresk vissersdorpje met een witte uitstraling en is verbonden met een klein fotogeniek schiereilandje. Andere ‘comuni’ oftewel dorpjes op het eiland zijn Casamicciola, Lacco Ameno, Fontana en Barano.

Overnachten op het eiland

Overnachten op Ischia hoeft niet duur te zijn en de mogelijkheden zijn gevarieerd. Logeren in een klooster, Albergo Il Monastero, bovenop het rotseiland dat met Ischia verbonden is, is een bijzondere plek om de nacht door te brengen. Villa Lieta is een budgethotel waarbij de prijs/kwaliteitsverhouding anno 2019 prima is. Ga naar Casa Azzura als je zelf je diner wilt klaarmaken. Het hotel heeft veel weg van een appartement waar je zelf de touwtjes in handen hebt. Al deze overnachtingsmogelijkheden staan aan zee, al heeft niet elke kamer uitzicht op zee. Natuurlijk zijn er veel meer logeeradressen te vinden in elke prijsklasse.

Temperatuur op Ischia

De beste maanden om naar Ischia te reizen zijn de maanden april tot en met oktober omdat dan de temperaturen op Ischia het meest aangenaam zijn. Ischia kent in de zomermaanden temperaturen van 25 tot 30 graden Celsius en in de winter 10 tot 15 graden Celsius, een Mediterraan klimaat.

Eten en drinken op Ischia

Op Ischia staat er veel vis op de kaart omdat vis veel in de pastagerechten wordt verwerkt. Dit wordt dan geserveerd met een grote robuuste citroen van eigen bodem. Ook de citroen wordt veel teruggevonden in de lokale gerechten, en tijdens hete dagen wordt deze tezamen met bruine suiker zo uit de hand gegeten. De pastasaus die wordt gemaakt op Ischia is gemaakt van citroensap. Veelal wordt er als drankje na het eten een limoncello of een rucolino gedronken. Een andere specialiteit is coniglio all’ischitana, konijn gesudderd in olijfolie met wat knoflook. Schelp- en schaaldieren kunnen gevonden worden aan het strand van Maronti of in Ischi Ponte. Hier bevindt zich anno 2019 ook een heuse wijnbar. Maar voor vleesgerechten of verschillende pizza’s kan er bij de verschillende restaurants worden aangeschoven. Er zijn op Ischia diverse wijnen te nuttigen die door de bewoners van het eiland zelf gemaakt zijn. De grootste wijnproducent is Cenatiempo die biologische wijnen produceert. De wijnranken groeien op een grote heuvel die ‘kalimera’ wordt genoemd, wat ‘goedemorgen’ betekent in het Grieks. Duizenden jaren geleden werden er namelijk door de Grieken druiven verbouwd op dezelfde heuvel en dat gebeurt nu dus nog steeds.

Bezienswaardigheden op Ischia

Ischia heeft de toerist en andere geïnteresseerden veel te bieden. Zowel de actieve als de minder actieve mens wordt op het eiland op zijn wenken bediend dankzij de natuurlijke variatie en de vriendelijke inwoners.

Castello Aragonese

Oorspronkelijk zijn de eerste stenen van dit bouwwerk in 474 voor Christus gelegd onder de heerschappij van Hiero I van Syracuse wat resulteerde in een heus fort. Deze heerser kwam vanuit het Siciliaanse Syracuse om zich te vestigen op het eiland. Twee uitkijktorens bij het fort dienden om de bewegingen van de vijand te kunnen gadeslaan. Pas eeuwen later, in de 15e eeuw, werd het huidige kasteel gebouwd als uitbreiding van het bestaande fort. Koning Alfons van Aragon gaf hiertoe opdracht, in dit geval om de inwoners te beschermen tegen piraterij. Het kasteel staat op een rotseiland ontstaan door vulkanisme, net als Ischia zelf, en is door middel van een dam verbonden met Ischia, de Ponte Aragonese. Heel bijzonder is het feit dat er in 1700 zo’n 2000 verschillende families op het kleine eilandje van een kwart vierkante kilometer leefden. Deze waren ondergebracht in een klooster en een abdij. Er woonden een bisschop, een prins en een militair garnizoen. Honderd jaar later viel Castello Aragonese, dat toen onder de Fransen viel, in Britse handen, die het bijna compleet verwoestten. Sinds 1912 is het kasteel particulier bezit. Anno 2019 is het gebouw het meest bezochte monument van Ischia. Via een tunnel is Castello Aragonese te bereiken, maar dat is ook mogelijk via een lift. Eenmaal aangekomen zijn de vele kerkjes en kapelletjes te bewonderen. Anno 2019 is het eilandje het hele jaar geopend, elke dag van de week.

Warmwaterbronnen dankzij vulkaan

Vanwege de vulkanische oorsprong van Ischia, onderdeel van de Campi Flegrei, is het eiland rijk aan natuurlijke warmwaterbronnen. Er zijn op het gehele eiland 103 thermale bronnen te vinden verdeeld over tientallen kuuroorden- en baden. Veel hotels hebben dan ook een eigen thermale bron zodat het zwemwater van nature altijd warm is. Veel toeristen zweren bij de helende werking die het water heeft. Dit komt door de vele mineralen die het water rijk is. Echte wellness-liefhebbers kunnen naar Cavascura gaan. Een plek op Ischia, door de Romeinen gebruikt en door Cicero, een Romeins redenaar geroemd. Mensen kunnen daar worden ingesmeerd met een soort klei die thermale eigenschappen heeft. Voordat deze klei gebruikt mag worden moet deze eerst zes maanden rijpen onder bepaalde omstandigheden. Om er te komen moet er wel een klim gemaakt worden die 40 minuten duurt. Maar wanneer de begroeide weggetjes getrotseerd zijn kan men genieten van de luxe die het eiland te bieden heeft.

Botanische tuin Giardini La Mortella

Anno 2019 kost de entree tot de befaamde botanische tuin La Mortella ongeveer 20 euro. In 1991 ging deze, in particulier bezit zijnde tuin, voor het eerst voor het publiek open. In 1956 kreeg landschapsarchitect Russell Page van Lady Susana Walton, echtgenote van de Engelse componist Sir William Walton, de opdracht een prachtige botanische tuin te ontwerpen waarbij de van oorsprong vulkanische rotsen van het eiland er onderdeel van moesten uitmaken. Page was zo inventief om gebruik te maken van het landschap dat om de tuin lag, om zo de indruk te wekken dat de botanische tuin groter leek dan dat het in werkelijkheid was. Ook al was de tuin zelf al niet klein te noemen. Een vorm van ‘geleende landschap’ zoals dat in de tuinarchitectuur wordt genoemd.

La Mortella is opgedeeld in twee verschillende terreinen, te weten een laaggelegen gedeelte genaamd The Valley, en een hoger gelegen gedeelte genaamd The Hill. Om een en ander natuurlijk te laten overkomen zijn er paden met treden aangelegd en zijn er steunmuren geplaatst. De botanische tuin is gelegen aan de baai van Forio. Vanaf het hoogste punt van La Mortella is er dan ook een prachtig uitzicht over deze baai te ontwaren. Vanwege het gunstige klimaat zijn er in La Mortella veel exotische planten te vinden uit diverse delen van de wereld. De tuin heeft vele waterlopen, fonteinen en vijvers zodat moeraslanden en prachtige waterlelies goed kunnen gedijen. La Mortella is een romantische plek bij uitstek. De toerist die even tot rust wil komen is zeker in La Mortella op zijn plek. Op het terrein zijn drie kassen te vinden: the Victoria House, the Orchid House en The Temple of the Sun.

Monte Epomeo

De hoogste berg op Ischia is de Monte Epomeo, met een hoogte van bijna 800 meter boven zeeniveau. De flanken van de berg hebben een uitstraling in verschillende kleuren groen. Er zijn wat wijngaarden te vinden en verder een aantal bossen. Opmerkelijk is dat het bovenste gedeelte van de berg wordt bedekt met witte lava, wat mensen op Ischia helpt herinneren dat zij op een vulkaan leven. Omdat Monte Epomeo zo mooi groen is wordt Ischia ook wel ‘het groene eiland’ genoemd. Er loopt een pad naar de top van de berg. Dit pad begint in het plaatsje Fontana, een klein en stil traditioneel plaatsje op Ischia. Er wonen anno 2019 ongeveer 3000 mensen. Rondom de berg zijn tufstenen grotten te vinden waar ooit een kleine kerk heeft gestaan die gewijd was aan San Nicola, waar toentertijd monniken in totale afzondering leefden.

Il Fungo

Een heel bijzonder gevormd eilandje voor de kust van Ischia is Il Fungo. Zoals de naam al aangeeft heeft Il Fungo de vorm van een paddenstoel. De rots is zo’n 10 meter hoog en is te vinden bij het plaatsje Lacco Ameno. Vanaf een zandstrand is Il Fungo te bewonderen.

Bron

Sayn maakt deel uit van de stad Bendorf en ligt in de Duitse deelstaat Rijnland-Pfalz. Het pronkstuk van de stad is Schloss Sayn met een prachtig park in Engelse stijl. Hierin ligt ook de vlindertuin van Sayn. Boven Schloss Sayn vind je Burg Sayn, een oude ruïne uit de twaalfde eeuw. Al dit moois kan bezocht worden. Wie meer houdt van de sportieve kant, zal kunnen wandelen op Traumpfad Saynsteig of op de Fernwanderweg van de Rheinsteig. Ook met de fiets kan je in deze streek je gang gaan op de Deutsche-Limes-Radweg die in Sayn voorbij een reconstructie komt van een Romeinse wachttoren en paalschutting.

Sayn: ligging

Sayn-Bendorf ligt in de Landkreis Mayen-Koblenz in de deelstaat Rijnland-Pfalz. Je vindt het tussen

Koblenz

en Neuwied, aan de rand van het Westerwald. Twee riviertjes lopen er door: de Sayn en de Brex. De twee beken komen samen in het Schlosspark en mondt ever verder uit in de Rijn. Tot 1928 was Sayn een zelfstandige gemeente. Daarna werd het bij Bendorf gevoegd en nu is het een van de vier stadsdelen.

Sayn ten tijde van de Romeinen

Wachttorens en paalschuttingen

De Limes (limès uitgesproken) liep door het huidige Sayn-Bendorf. De Limes was de grens van het Romeinse Rijk. Paalschuttingen en wachttorens dienden om de grenzen te beschermen en te bewaken. Sinds 2005 is de Limes UNESCO-Cultuurwerelderfgoed. In Sayn-Bendorf vind je een reconstructie van een wachttoren en een stukje paalschutting.

Deutsche-Limes-Radweg

Ook komt de Deutsche-Limes-Radweg hier voorbij. Deze fietsweg begint in Bad Hönningen en eindigt zo’n 818 kilometer verder in Regensburg aan de Donau.

Traumpfad Saynsteig en Fernwanderweg Rheinsteig

Ga je liever een eindje te voet? Dan kan je kiezen voor een Traumpfad: de Saynsteig (15,3 kilometer en helemaal in het teken van ridders en Romeinen) of voor de Fernwanderweg (onderdeel van de Rheinsteig). Beide komen ook voorbij een stukje van de Limes.

Van de Middeleeuwen tot nu: burcht en Schloss Sayn

Burcht Sayn

Hoog boven Sayn ligt Burcht Sayn. Tot 1632 was er geen vuiltje aan de lucht maar tijdens de Dertigjarige Oorlog werd de burcht door Zweedse troepen vernietigd. Tot het begin van de negentiende eeuw viel de ruïne onder het Keurvorstendom Trier. daarna kwam het kort in handen van Frederik-Willem van Nassau-Weilburg, die het daarna terug aan Pruisen moest afstaan. In 1848 kwam de burcht terug in handen van de familie Sayn. Deze kocht dan ook het lager gelegen barokke Schloss Sayn aan. Tussen 1981 en 1987 werd de burcht gedeeltelijk gerenoveerd. De ruïne van de burcht uit de twaalfde eeuw kan nog steeds bezocht worden. Je mag er gratis binnen. Je kan naar boven wandelen. Deze stevige kuitenbijter leg je af in een klein kwartiertje. Eens boven heb je natuurlijk ook een prachtig zicht op de omliggende streek.

Schloss Sayn

Schloss Sayn is ontstaan uit een Middeleeuwse voorhof uit de veertiende eeuw van de hoger gelegen Burcht Sayn. In 1757 werd deze voorhof door de graven van Boos-Waldeck verbouwd tot een landhuis in barokke stijl. Toen de familie van Sayn de oude burcht terug kregen, kochten ze meteen ook het barokke landhuis. Ze namen een Franse architect (François Joseph Girard) in dienst om het te verbouwen in neogotische stijl. In 1860 werd er ook een slotkapel aan toegevoegd, gebouwd in de stijl van de Sainte-Chapelle van Parijs. Op het einde van Wereldoorlog II werd het slot bijna volledig opgeblazen door Duitsers die even verderop een brug probeerden op te blazen. De kapel en de crypte bleven ongedeerd. Prins Alexander liet in 1968 de toren terug bouwen in barokke stijl. Van 1995 tot 2000 werd aan het slot zelf gebouwd en het kreeg zijn neogotisch uiterlijk terug. Het slot kan bezocht worden en herbergt ook een museum over gietijzer. Rondom het Schloss ligt een prachtig park in Engelse stijl met fonteinen en een meer. In dit park ligt de Garten der Schmetterlinge, de Vlindertuin van Sayn.

Garten der Schmetterlinge: Vlindertuin van Sayn

parende vlinders

Vlinders, rupsen, poppen en vogels

Als je in de buurt bent, sla dan zeker de vlindertuin Sayn niet over. Hij is misschien niet erg groot, maar je bent er al snel een uur of twee zoet. In twee paviljoenen die in 1987 werden opgericht door Vorst Alexander en Vorstin Gabriela Sayn-Wittgenstein-Sayn fladderen honderden prachtige vlinders rond tussen planten, bloemen, bruggetjes en waterpartijen vrij rond. Ze zetten zich op de neergelegde bananen en sinaasappelen om te eten en rusten uit op de vele planten. Met wat geluk zie je zelfs parende vlinders. Ook kan je er rupsen zien kruipen en poppen zien hangen. De verzorgers komen de poppen geregeld halen om ze in broedkasten te hangen. Ook verschillende soorten vogels fladderen hier rond en je moet oppassen dat je niet op een schildpad trapt. In kasten zitten ook nog spinnen en hagedissen en een heuse leguaan. Overal hangen informatieborden met de ontwikkeling van de vlinders en tekeningen van de verschillende soorten vlinders. Voor (amateur)fotografen is dit een waar paradijs!

Exotische vlindertuin versus vlinderkoepel

De Vlindertuin van Sayn is een exotische vlindertuin. Dit betekent dat op een kunstmatige manier planten en bloemen worden gekweekt in serres zodanig dat hier vlindersoorten uit de hele wereld terecht kunnen. Dit in tegenstelling tot een vlinderkoepel zoals bijvoorbeeld in het Belgische Lieteberg. In een vlinderkoepel vind je enkel Europese soorten. Er worden hier geen serres gebruikt, wel koepels in gaas. Op deze manier leven de vlinders op een natuurlijke manier met de weers- en levensomstandigheden van Europa.

Rond de Vlindertuin: Lehrpfad met libellen, bijen en nog meer vlinders

Rond en achter de Vlindertuin kan je nog een kleine wandeling maken. Op het Lehrpfad kom je bijen tegen in de insectenhotels, nog meer vlinders en mooie libellen. Je geniet er van mooie planten en bloemen en leert nog wat meer over de natuur op de informatieborden die je overal tegenkomt. Er is ook een kruidentuin en een vijvertje.

Kletterwald Sayn

In Sayn kan je ook een hoogteparcours gaan afleggen tussen de bomen. Hiervoor moet je in Kletterwald Sayn zijn. Het Kletterwald Sayn is van dezelfde organisatie als het Kletterwald van Mayen.

Bron